Aborcja z chrześcijańskiej perspektywy

Niewiele tematów jest powodem tak wielu debat i budzi tyle kontrowersji, emocji i retoryki jak kwestia aborcji. Jest ona przedmiotem licznych artykułów, książek, wykładów i pokazów. Na większość pytań dotyczących aborcji nie ma żadnej konkretnej odpowiedzi – ani naukowej ani etycznej.

Jedno z najczęściej zadawanych pytań brzmi: „W którym momencie tak właściwie zaczyna się życie?” lub „Kiedy powstaje życie?”

Każdy człowiek jest odrębną, indywidualną osobowością, oddzieloną od swoich rodziców już od samego poczęcia. Jest wiele debat na temat tego, w którym momencie można powiedzieć, że dana osoba zaczęła własne życie – czy w chwili poczęcia, czy kiedy zaczyna bić jej serce a może w innym momencie?

Bóg zna wszelkie życie, od wieków i na wieki

Jako chrześcijanie musimy bazować i budować nasze życie i naszą wiarę na Słowie Bożym. Chociaż nikt naukowo nie potrafi udowodnić, kiedy faktycznie zaczyna się życie, to z Biblii wiemy, że Bóg jest stwórcą wszystkich rzeczy i On jest źródłem wszelkiego życia. Gdy Bóg stworzył pierwszego człowieka – Adama, nie był on żywą istotą, zanim Bóg nie tchnął „w jego nozdrza dech życia. Wtedy stał się człowiek istotą żywą.” (I Księga Mojżeszowa 2,7) Nie istnieje żadna chemiczna mieszanka, która ożywiłaby nienarodzone dziecko, lecz tchnienie, które Bóg daje, sprawia, że ono zaczyna żyć. Nikt jednak nie wie, kiedy to się dzieje.

Bóg zna każde pojedyncze życie, zanim ono zaistnieje i ma również plan oraz cel dla każdego człowieka.

Życie jest święte, czyste i nienaruszalne i musimy je szanować i respektować tak, jak szanujemy Boga, dawcę życia. W Biblii wyraźnie jest napisane, że Bóg zna wszystkie rzeczy, również to, co ma przyjść – od wieków i na wieki. W ten sam sposób zna również każdą osobę, każde życie – nawet przed poczęciem.

Bóg nie tylko zna każde życie, zanim ono zaistnieje, lecz ma także plan i cel dla każdego człowieka. Jest to opisane w Księdze Psalmów: „Bo Ty stworzyłeś nerki moje, ukształtowałeś mnie w łonie matki mojej. Wysławiam cię za to, że cudownie mnie stworzyłeś. Cudowne są dzieła twoje i duszę moją znasz dokładnie. Żadna kość moja nie była ukryta przed tobą, choć powstałem w ukryciu, utkany w głębiach ziemi. Oczy twoje widziały czyny moje, w księdze twej zapisane były wszystkie dni przyszłe, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.” (Psalm 139,13-16)

„Logiczne” motywy aborcji

Wiele kobiet z różnych przyczyn decyduje się przerwać ciążę we wczesnym jej stadium. Chociaż aborcja istniała we wszystkich kulturach na przestrzeni dziejów, to postęp medycyny i zmiana norm społecznych we współczesnym społeczeństwie sprawiły, że aborcja stała się o wiele bardziej dostępną i „dopuszczalną” metodą przerywania ciąży, niż w przypadku poprzednich pokoleń. „Logiczne” lub – jak niektórzy twierdzą – „egoistyczne” powody są głównym motywem aborcji – niewłaściwy moment na pojawienie się dziecka, brak środków finansowych, by je wychować, nieakceptowanie ciąży w danym środowisku, itd. Jednak życie nie należy do nas, by móc je odbierać, a Słowo Boże wyraźnie mówi: „Nie zabijaj.” (II Księga Mojżeszowa 20,13). „Przerwanie” życia, które zaczęło się rozwijać, jest grzechem przeciwko Bogu i nienarodzonemu życiu.

Odebranie życia, które Bóg stworzył, nie jest błahą sprawą i z tego trzeba będzie zdać rachunek przed Bogiem. Złamanie Bożych praw i Jego woli, powoduje wielki ból i smutek. Po aborcji wiele osób doświadcza głębokiego stresu, zarówno psychicznego, jak i duchowego. Można dostąpić przebaczenia i prawdziwego uzdrowienia tylko wtedy, gdy szukamy Boga, który jest Panem życia. On jest Bogiem pełnym miłości i miłosierdzia i chce dać pokój tym, którzy szukają Go ze szczerego serca.

Bóg nie czyni różnicy

Obecnie nauka pozwala wykryć wiele wad i „nienormalności” we wczesnym stadium rozwoju płodu. Niektórzy twierdzą, że płód z wyraźnym upośledzeniem nigdy nie będzie mógł otrzymać godnego życia i tą najbardziej odpowiednią i mądrą decyzją będzie przerwanie ciąży. Biblia uczy nas, że człowiek został stworzony na obraz Boży. Bóg stworzył każdego z nas według Swojego planu – to nie jest sprawą ludzi, by decydować, kto ma żyć, a kto ma umrzeć. Bóg nie czyni różnicy pomiędzy ludźmi, łącznie z tymi słabymi, upośledzonymi czy nienarodzonymi. On nadal jest ich Stwórcą. Przerwanie nienarodzonego życia z tego powodu, że jest ono „nie perfekcyjne” to tak, jakby wejść w Bożą rolę, a któż ma do tego prawo?

„Czyż ten, który mnie stworzył w łonie matki, nie stworzył i jego? I czyż nie On jeden ukształtował nas w łonie? ” (Księga Joba 31,15)

„Biada temu, kto mówi do ojca: Dlaczego płodzisz? A do kobiety: Dlaczego rodzisz? Tak mówi Pan, Święty Izraelski, i jego Stwórca: Jak śmiecie żądać ode mnie wyjaśnienia, co do moich dzieci albo dawać mi rozkazy, co do dzieła moich rąk? Ja uczyniłem ziemię i stworzyłem na niej ludzi, moje ręce rozciągnęły niebiosa i Ja daję rozkazy wszystkiemu ich wojsku.” (Księga Izajasza 45,10-12)

Decyzja podjęta wspólnie z Bogiem

Niektóre sytuacje nie są jednoznaczne i nie wszystkie aborcje są wykonywane z „egoistycznych” pobudek. Tutaj jest konieczne, by mieć zaufanie i osobiste połączenie z Bogiem. Oznacza to, że muszę całkowicie zgadzać się z wolą Bożą, chociaż często jest to sprzeczne z moją własną wolą i moim rozumowaniem. Bazując na tym, muszę wziąć odpowiedzialność za własne decyzje. Wszystko, co się czyni, trzeba czynić przez wiarę – w wierze i w posłuszeństwie Bogu Wszechmogącemu – dawcy i biorcy życia. On jest sędzią sprawiedliwym, On ma niesłychaną miłość i troskę o każdego z osobna oraz boski plan względem każdego życia – matki, dziecka w jej łonie i innych osób. Wszelkie decyzje podjęte wspólnie z Bogiem, to sprawa między daną osobą, a Bogiem i tutaj inni ludzie nie mogą się wtrącać ani osądzać.

Chrześcijaństwo bazuje na wierze w Boga Wszechmogącego oraz w Jego twórczą moc – zarówno w tych naturalnych, jak i w duchowych sprawach. Biblia, która jest Słowem Bożym, jest fundamentem naszego postępowania. Całe nasze zaufanie jest w Bogu, Stwórcy Wszechmogącym, który zna wszelkie rzeczy a nawet życie tych, którzy jeszcze się nie narodzili. My, dzieło Jego stworzenia, jesteśmy powołani, by żyć dla Niego we czci i bojaźni, w pełnej, niezachwianej wierze w Jego bezgraniczną miłość, dobroć i mądrość. Wszelkie decyzje, podjęte wspólnie z Bogiem, przynoszą pokój i spokój. Wierzymy, że wiele istnień zostałoby zaoszczędzonych, gdyby szukano Boga, zanim zostały podjęte te brzemienne w skutki decyzje.