Aksel Smith – człowiek pełen dobroci i współczucia

Aksel Smith należał do pierwszych osób, które zostały uchwycone ewangelią, zwiastowaną według objawienia, jakie otrzymał jego brat Johan Oscar Smith. Pomimo tego, że żył tylko 38 lat, był jednym z głównych filarów Zboru. Był także współredaktorem pisma wydawanego w Zborze, które ukazują się już od ponad 100 lat.

Aksel Smith urodził się w Kristiansand w 1881 roku i był młodszym bratem Johana Oscara Smitha, założyciela Chrześcijańskiego Kościoła Brunstad. Już od przełomu XIX i XX wieku Johan rozmawiał ze swoim bratem, zarówno kiedy się spotykali jak i poprzez listy, o objawieniach, które otrzymał od Boga. Słuchając nauki o życiu Jezusa, zwiastowanej przez swojego brata, Aksel sam został uchwycony tym życiem i ochrzczony Duchem Świętym. Był to początek krótkiego, ale pełnego zawartości życia.

W książce „Pasterz i Prorok”, napisanej przez Kåre J. Smitha, Aksel jest przedstawiony jako mąż, „niezwykle dobry i łagodny, który czynił wiele dobrych uczynków względem ludzi”. Był także czynnym misjonarzem, a w latach 1906-1908 osobistym przyjacielem między innymi T.B. Barratta, z ruchu Zielonoświątkowego.

Ale najważniejszym dla Aksela, było chrześcijaństwo w praktyce – naśladowanie Jezusa w każdej okoliczności życia. Zarówno poprzez napomnienia, jak i dobre uczynki i modlitwy Aksel Smith zdobył serca wielu ludzi, młodszych i starszych. Jego życie było światłością ludzi (Ew. Jana 1,4).

– Wewnątrz mam życie wieczne

Aksel Smith był wątłego zdrowia i w 1919 roku, mając 38 lat zmarł na chorobę zwaną „hiszpanką”. Chociaż była to wielka strata zarówno dla Zboru jak i dla jego brata Johana, nie ulegało wątpliwości, że jego wejście do Królestwa Niebios było niezwykle bogate.
„Wewnątrz mam życie wieczne. Wierzę w Jezusa Chrystusa” – powiedział Aksel i wskazał na swoją klatkę piersiową, gdy lekarz oznajmił, że nie ma już dla niego nadziei.

Jego wieczne życie „tam wewnątrz” pochodziło ze szczerej bojaźni Bożej i wiary w Boga. Szczególnym jest także to, że pierwszy artykuł, który napisał do „Ukrytych Skarbów”, nosił tytuł „Modlitwa i praca” i mówił o mocy, jaka leży w ukrytym życiu modlitewnym.

«Modlitwa jest siłą. Porusza odwieczne moce i pobudza je do pracy; sprawia, że Bóg zaczyna działać. Modlitwa jest wewnętrzną służbą przed Bożym obliczem i tej służby szatan obawia się najbardziej. Fundamentem modlitwy jest moc, która jest wyrazem intensywnej pracy duchowej, przynoszącej wspaniałe i widoczne owoce.»

Rybak z bólem zęba

Kiedyś pewien stary rybak opowiadał o połowach w 1914 roku i o tym, w jaki sposób nawiązał kontakt z dentystą Akselem Smithem.

„Połowy w tym roku były bardzo słabe, toteż i zarobki były bardzo niskie. Pewnego razu, w czasie połowu, okropnie rozbolał mnie ząb. Czułem się tak źle, że musiałem przerwać łowienie i udać się do Drøbak. Tam znalazłem dentystę, który okazał się bardzo religijnym człowiekiem. Wyrwał mi ząb i dobrze wyczyścił ranę. Równocześnie zrobił przegląd reszty moich zębów i powiedział:

„Widzę tutaj jeszcze coś, co może przejść w mocne zapalenie, jeżeli nic z tym nie zrobimy. Radzę panu przyjść ponownie jutro.”

Nie potrafiłem myśleć o ponownym bólu i zapaleniu, więc postanowiłem pójść do dentysty następnego dnia. Dręczyło mnie tylko jedno pytanie: w jaki sposób zapłacę? Nie miałem żadnych pieniędzy. W czasie drogi do dentysty rozmyślałem, w jaki sposób będą w stanie zapłacić za leczenie moich zębów. Pamiętam, że zajęło mu to całą godzinę.

Gdy skończył, zapytałem: „Ile płacę?”

„Nic, mój dobry człowieku” – odpowiedział dentysta.

„Wyglądało to tak, jakby mnie przejrzał i wiedział, w jakiej jestem sytuacji. Czy kiedykolwiek byłeś u takiego dentysty?” – zapytał stary rybak.

Lecz to jeszcze nie wszystko, gdy przechodziłem przez targ w Drøbak, włożyłem rękę do kieszeni spodni i znalazłem 20 koron, które on tam włożył.”

Zapalony pisarz

W przeciągu 7 lat Aksel napisał ponad 150 artykułów do Ukrytych Skarbów, a także dwie książki: „Odpocznienie w wierze” i „Cztery etapy rozwoju wierzącego człowieka”. Pisma te ukazują jego życiową zawartość i serce, jakie miał dla ludzi.

Aksel napisał także kilka pieśni, które są śpiewane do dzisiaj, ku zbudowaniu i wielkiej radości zarówno dla młodszych, jak i dla starszych. Pieśń «Bije serce me z radości», (nr 111 w śpiewniku Drogi Pańskie) mówi o radości, której Aksel doświadczył, gdy zaczął służyć Jezusowi. Słowa pierwszej zwrotki brzmią tak:

Bije serce me z radości,
Myśli Pana w obfitości
Wypływają zeń, więc głośno wołam dziś:
Już znalazłem drogę w niebo!
Wzbudził we mnie Pan Królestwo!
I rozwija cudnie się we wnętrzu mym..