Ochrzczeni Duchem Świętym i ogniem

Jan mówi: „Ja was chrzczę wodą, ku upamiętaniu, ale Ten, który po mnie idzie, jest mocniejszy niż ja; jemu nie jestem godzien i sandałów nosić; On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem.” (Ew. Mateusza 3,11)

Duch i ogień są nierozłączne

Nie można oddzielić Ducha Świętego od ognia. Jeden nie może działać, jeśli drugi jest wykluczony. Duch Święty przynosi pokój i radość; ogień pochłania własne życie i powoduje ból. Tak, jak ogień mieszka w Duchu, tak Duch mieszka w ogniu, gdyż Bóg jest Duchem, ale jest także ogniem trawiącym. (List do Hebrajczyków 12,29)

Ogień jest odczuwalny natychmiast po tym, jak człowiek zostanie ochrzczony Duchem Świętym. Jeśli poznaliśmy Chrystusa i moc Jego zmartwychwstania, wtedy szybko nastąpi społeczność w Jego cierpieniach. Bożą wolą jest nasze uświęcenie, ale ten, kto pragnie czynić Jego wolę, wkrótce odczuje ból, gdyż staje się uczestnikiem cierpień Chrystusowych. Bóg nie ma upodobania w kimś, kto się wycofuje i się oszczędza. Obraz Chrystusa objawia się w nas, jeśli jesteśmy posłuszni Duchowi. Chrystus ofiarował się za nas w mocy wiecznego Ducha, a Bóg wzbudził tego wielkiego Pasterza owiec, naszego Pana Jezusa, mocą krwi wiecznego przymierza. (List do Hebrajczyków 13,20)

Wrogowie krzyża Chrystusowego próbują zachować moc zmartwychwstania, odrzucając jednocześnie społeczność w cierpieniach Chrystusowych. Właśnie tutaj ludzie schodzą na manowce. Duch Święty i ogień, moc i ból: one są nierozłączne. Bóg nigdy nie pozwali ich rozdzielić. Tylko ignorancja i pragnienie cielesnej wygody sprawiają, że człowiek próbuje je rozdzielić. Wtedy staje się oczywiste, że tacy ludzie błądzą.

Duch Święty i ogień: Łaska i prawda

Aby pokazać różnicę między Duchem Świętym a ogniem, możemy powiedzieć, że Duch jest łaską, a ogień prawdą. Łaska okrywa nas i podtrzymuje, dopóki ogień nie wykona swojego dzieła. Sprawiedliwość objawia się tylko tam, gdzie szalał ogień; nowa ziemia pojawia się tam, gdzie mieszka sprawiedliwość. Zamiarem łaski nie jest przykrycie i ukrycie, ale zachowanie dla ognia. Boży gniew nie zadowala się łaską; Jego płonący gniew żąda, aby ogień wykonał swoje dzieło. Przestępca może zostać ułaskawiony, jeśli poniósł karę. Zapłacił bowiem za swoje przestępstwo i jest usprawiedliwiony zgodnie z prawem danego kraju.

Tak samo jest w sferze duchowej. Bóg wymaga od nas, abyśmy przynosili duchowe ofiary w Chrystusie Jezusie. Możemy uniknąć składania tych ofiar mówiąc, że Chrystus stał się ofiarą za nas. Jest to oczywiście prawda, ale nie jest to prawda, która prowadzi do uświęcenia. Uświęcenie wymaga naszej zgody i posłuszeństwa wobec woli Bożej. Jeśli cierpimy z Nim, będziemy również z Nim uwielbieni. Jeśli nie cierpimy z Nim, nie będziemy z Nim uwielbieni. Krzyż jest bronią w naszym ręku. Dzięki niemu, nasze własne życie i cielesne przyjemności nie przejmują nad nami kontroli. Szatan nie może działać, jeśli nie „oszczędzamy samych siebie”. Świat karmi i odżywia ciało w każdy możliwy sposób, a wtedy wszelkiego rodzaju złe duchy rozkwitają w ludziach tego świata i wokół nich.

Jak zadowolić Boga

Krzyż wypędza szatana. Jezus zwyciężył na krzyżu i tam zwyciężamy razem z Nim. W słowie krzyża jest moc, która gromadzi i jednoczy. Jeśli słowo o krzyżu jest skuteczne, wtedy Kościół staje się jedno, ale kiedy ludzie oddają się słodkim uczuciom, złe duchy zaczynają się rozwijać.

Nadszedł bowiem czas, aby sąd rozpoczął się od domu Bożego – czyli od nas. (I List Piotra 4,17) Bóg wyszedł przed swój przybytek, by sądzić i zaczyna od świętych – od nas. Ten sąd miał miejsce w Chrystusie i teraz ma miejsce w tych, którzy zostali ochrzczeni Duchem Chrystusa. W ten sposób droga, prawda i życie zostaje objawiona. Wszelkie palące wymagania Boga wobec ludzkości zostały zaspokojone w Duchu Chrystusa. Dlatego też, jeśli człowiek pragnie zadowolić Boga, musi mieć tego Ducha.