Bądźcie jedni dla drugich uprzejmi…

Bądźcie jedni dla drugich uprzejmi!

„Bądźcie jedni dla drugich uprzejmi, serdeczni, odpuszczając sobie wzajemnie, jak i wam Bóg odpuścił w Chrystusie.” (List do Efezjan 4,32)

„…słodki jest przyjaciel, który radzi szczerze” [serdeczność przyjaciela cieszy serce –tłumaczenie angielskie]” (Przypowieści Salomona 27,9)

„Miłością braterską jedni drugich miłujcie (…)” (List do Rzymian 12,10)

Pomimo tego, co jest napisane, przeciętna osoba, grzesznik, ma raczej twarde serce. Konieczne jest dogłębne i dokładne zbawienie od grzechu oraz radykalna przemiana, zanim dana osoba zacznie okazywać uprzejmość i serdeczność względem innych; na przykład bracia względem braci i siostry względem sióstr.

Mówiąc krótko, uprzejme, życzliwe serce jest czymś bardzo rzadkim. Źródłem serdeczności jest zrozumienie oraz współczucie.

Faktem jest, że mamy w sobie te same grzeszne skłonności, co inni i doświadczyliśmy już, że trudno je przezwyciężyć. Właśnie to jest powód, dla którego powinniśmy współczuć innym, gdy upadną.

Zdecydowanie niewłaściwe jest wtedy powiedzieć: „Po prostu nie potrafię tego zrozumieć!” Wręcz przeciwnie, pasuje raczej powiedzieć: „To naprawdę smutne, ale bardzo dobrze cię rozumiem i mam dobry powód, by okazać ci współczucie.” Tak, wyobraź sobie, że to ja albo ty mogłeś się znaleźć w takiej sytuacji!

Każdy z nas ma dobry powód ku temu, by gorliwie szukać zbawienia od wszelkiego śladu twardości; tak by wzajemna uprzejmość i serdeczność stała się powszechnym zjawiskiem w naszym codziennym życiu. Oby tak się stało.

Artykuł został przetłumaczony z języka norweskiego i pojawił się po raz pierwszy pod tytułem: „Serdeczność” w czasopiśmie BCC „Skjulte Skatter” („Ukryte Skarby”) w lutym 1966 roku.
© Copyright Stiftelsen Skjulte Skatters Forlag