Bogobojność nie jest przestarzała

Bóg jest naszym początkiem i naszym kierownikiem. Jego wola, tak jak się objawiła przez Jezusa Chrystusa, nie jest przestarzała czy staromodna. Boże wieczne prawa są tak samo ważne dzisiaj jak były przez wieki.

Kto sieje w ciele z ciała żąć będzie skażenie (ludzką wolę). Ale kto sieje z Ducha, z Ducha żąć będzie życie wieczne (Bożą wolę). Galacjan 6, 8. Kto zbacza z drogi bogobojności, wkrótce będzie błądził w ciemności swojego umysłu. Chociaż sądzę, że myślałem, powiedziałem i zrobiłem to, co właściwe, to stoję przeciwko Bogu i jego woli.

W tym leży pycha, gdy tak właściwie stawiam siebie i swoje myśli ponad Bożymi myślami. Przyczyną tego często jest tchórzostwo i bojaźń przed ludźmi. Poddaję się prądom tego czasu. Humanitarny sposób myślenia przejmuje Boże prawa. Pycha zastępuje pokorę i czynię z siebie panem i sędziom na słowami Pisma. Uzasadnienie jest prawie zawsze takie: „Nie możesz osądzać!” Wtedy nie zauważa się, że samemu osądza się i pomawia tych, którzy pragną trzymać się słowa Bożego. W Liście Pawła do Rzymian, w rozdziałach od 1 do 3 możemy czytać co nas cechuje według naszej upadłej natury. To jest tak właściwie nasza humanitarna natura. Smutny wynik pojawił się dlatego, że zacząłem czcić i pielęgnować stworzenie ponad Stwórcę. Rzymian 1,25. A kończy się to tym: A drogi pokoju nie poznali. Nie ma bojaźni Bożej przed ich oczami. Rzymian 3, 17-18-18

Zakonność i sztywne życie chrześcijańskie, statystyczne życie w zaspakajaniu samego siebie jest wyrażeniem na brak bojaźni bożej. To duchowa łacha, gdzie często traktuje się swoich ludzi krytycznym spojrzeniem.

Prawdziwa bojaźń Boża jest i zawsze będzie aktualna a także nowoczesna w prawdziwym tego słowa znaczeniu. Ma ona w sobie wieczne obietnice. Jest napisane, że jest ona początkiem mądrości, by miłować i czcić Boga i jego wolę. Bojaźń Boża niesie sobą odnowienie i moc stwarzania. Bojaźń Boża czyni z nas duchowo sprężystymi ludzi, którzy potrafią iść przeciwko prądu, tak samo jak łosoś pokonuje siłę prądu w rzece. Bojaźń Boża czyni z nas podniesionych ludzi, którzy potrafią stać na podwalinie prawdy, tak jak ta prawda jest wyrażana w Słowie Bożym. Bojaźń Boża czyni z nas współczujących i ofiarujących ludzi, którzy pracują ku pożytkowi i radości bliźnich.