Cztery niezaprzeczalne prawdy o Jezusie

Niektórzy ludzie lubią kreować własnego „Jezusa” z wybranych wersetów Biblii, pomijając całą resztę. Ale chcę tutaj przedstawić cztery niezaprzeczalne prawdy o Jezusie, które pokazują, jakim On rzeczywiście jest.

Apostoł Paweł pisał o innym Jezusie w II Liście do Koryntian 11,4: „Bo gdy przychodzi ktoś i zwiastuje innego Jezusa, którego myśmy nie zwiastowali, lub gdy przyjmujecie innego ducha, którego nie otrzymaliście, lub inną ewangelię, której nie przyjęliście, znosicie to z łatwością”

Dzisiaj jest zwiastowanych wiele różnych Jezusów, a jeszcze więcej jest chrześcijan, którzy kłócą się o to, kto mówi prawdę i co jest prawdą. Jednak w całym tym chaosie, czy naprawdę jest to aż tak skomplikowane dla kogoś, kto rzeczywiście tęskni za tym, by podobać się Jezusowi?

Jezus był kuszony tak, jak my

Biblia wiele mówi o tym, że Jezus był kuszony do grzechu, podobnie jak my. Łatwo jest pomyśleć, że Jezus używał jakichś magicznych, boskich sztuczek, by pozostać bez grzechu, ale tak nie jest napisane. Jezus doświadczył tego, jak to jest być kuszonym, a mimo to nigdy nie zgrzeszył. To jest powód, dla którego tak chętnie nam przebacza – doskonale wie, jak to jest, ponieważ sam przez to przeszedł.

Jeżeli mam głęboką tęsknotę za tym, by podobać się Bogu, wtedy znajdę Jezusa w Piśmie Świętym.

Jezus nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał (List do Hebrajczyków 5,8) i teraz mówi do mnie „Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie, że jestem cichy i pokornego serca.” (Ewangelia Mateusza 11,29)  Dopiero wtedy, gdy mam głęboką tęsknotę za tym, by podobać się Bogu, znajdę Jezusa w Pismach.

„A że sam przeszedł przez cierpienie i próby, może dopomóc tym, którzy przez próby przechodzą.” (List do Hebrajczyków 2,18)

„Nie mamy bowiem arcykapłana, który by nie mógł współczuć ze słabościami naszymi, lecz doświadczonego we wszystkim, podobnie jak my, z wyjątkiem grzechu.” (List do Hebrajczyków 4,15).

On przyszedł, by wyzwolić nas z grzechu

Zadaniem Jezusa tutaj na ziemi było to, by uwolnić ludzi od ich grzechów. To jest prawda. Przyniósł nie tylko odpuszczenie grzechów, których ludzie nie potrafili zaprzestać czynić, lecz otworzył nową i żywą drogę, byśmy mogli szczerze po niej iść – dokładnie tak, jak On to czynił.

Właśnie takiego Jezusa pragnę naśladować – Tego, który nie czynił grzechu. (I List Piotra 2,22) To za tym Jezusem tęsknię – by uczyć się od Niego i naśladować Go. Ten Jezus może pomóc tym, którzy są kuszeni. (List do Hebrajczyków 2,18)

„Jezus im odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, każdy, kto grzeszy, jest niewolnikiem grzechu. A niewolnik nie pozostaje w domu na zawsze, lecz syn pozostaje na zawsze. Jeśli więc Syn was wyswobodzi, prawdziwie wolnymi będziecie.” (Ewangelia Jana 8,34-36)

„Na to bowiem powołani jesteście, gdyż i Chrystus cierpiał za was, zostawiając wam przykład, abyście wstępowali w jego ślady. On grzechu nie popełnił ani nie znaleziono zdrady w ustach jego.” (I List Piotra 2,21-22)

„Lecz za przykładem świętego, który was powołał, sami też bądźcie świętymi we wszelkim postępowaniu waszym.” (I List Piotra 1,15)

On jest żarliwy przeciwko grzechowi

Wiele osób myśli, że Jezus był dobry, miły i miłosierny, a zapominają o tym, że był także bardzo radykalny i żarliwy przeciwko grzechowi. Zapominają, że Jezus powiedział do Piotra „idź precz ode mnie szatanie”, nazwał faryzeuszów „grobami pobielanymi” i biczem wypędził kupców ze świątyni. Jezus opisany w Biblii jest radykalny i ma głęboką tęsknotę za tym, by oczyścić świat z wszelkiego grzechu.

Jezus jest perfekcyjnym przykładem tego, by „miłować grzeszników, lecz nienawidzić grzech.” Ponieważ Jego miłość do nas jest tak wielka, to także Jego nienawiść przeciwko wszelkiemu grzechowi i zniszczeniu, jakie on ze sobą niesie, musi być równie wielka. Jezus wie, jaką niszczycielską moc ma grzech i nie chce patrzeć na swoich miłych braci i siostry, jak cierpią tutaj na ziemi.

Tęsknotą i pragnieniem Jezusa jest sprawić, byśmy także byli równie żarliwi i radykalni przeciwko grzechowi. To jest tak poważne, że Jezus oczekuje, byśmy zniszczyli wszelkie więzy, które trzymają nas z dala od tego, by osiągnąć taką samą żarliwość i płonącą nienawiść przeciwko grzechowi.

Ponieważ Jego miłość do nas jest tak wielka, to także Jego nienawiść przeciwko wszelkiemu grzechowi i zniszczeniu, jakie on ze sobą niesie, musi być równie wielka

Jezus, w którego wierzę, jest radykalny przeciwko grzechowi i tęskni za tym, by uwolnić mnie od grzechu. By tego dokonać, muszę być chętna, by przyznać się do prawdy o sobie samej, że nic dobrego nie mieszka w moim ciele – tak, by Jezus mógł pracować z moim skruszonym i złamanym duchem. (Psalm 51,19)

„ Ogień przyszedłem rzucić na ziemię i jakżebym pragnął, aby już płonął.” (Ewangelia Łukasza 12,49)

„Nie mniemajcie, że przyszedłem przynieść pokój na ziemię; nie przyszedłem przynieść pokój, ale miecz.” (Ewangelia Mateusza 10,34)

Jezus jest łagodny i pokorny

Jezus był pokorny i łagodny i czynił wszystko to, o co prosił go Jego Ojciec. Mył stopy uczniów, miłował ubogich i biednych, ofiarował wszystko, co miał, by służyć i błogosławić innych.

Sam fakt, że pozostawił wspaniałość nieba i narodził się jako człowiek, jest najlepszym obrazem Jego pokory. (List do Filipian 2,7)

„ Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie, że jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych.” (Ewangelia Mateusza 11,29) Łagodność i pokora, jaką miał Jezus, nie była słabością, ale obrazem siły. Jeżeli uczymy się pokory od Jezusa i zwyciężamy grzech, który nas dręczy, wtedy nasza dusza znajdzie odpocznienie.

To jest Jezus, którego znam i to jest życie, które mnie uchwyciło i sprawiło, że moje stare życie nie jest godne, by nim żyć. Dziękuję Bogu za to, że znalazłam skarb na pustyni, dla którego warto sprzedać wszystko, co posiadam. (Ewangelia Mateusza 13,44) Dziękuję Bogu za to, że znam Jezusa, Syna Bożego.