Czy Jezus jest twoją pierwszą miłością?

Kliknij tutaj aby posłuchać nagrania tego artykułu: “Is Jesus your first love?”

„Porzuciłeś pierwszą twoją miłość”

Jezus poprzez Apostoła Jana napisał list do anioła Zboru w Efezie. Powiedział mu:
„Znam uczynki twoje i trud, i wytrwałość twoją, i wiem, że nie możesz ścierpieć złych, i że doświadczyłeś tych, którzy podają się za apostołów, a nimi nie są, i stwierdziłeś, że są kłamcami. Masz też wytrwałość i cierpiałeś dla imienia mego, a nie ustałeś. Lecz mam ci za złe, że porzuciłeś pierwszą twoją miłość.” (Objawienie Jana 2,2-4)

Wszystkie dobre uczynki, jakie czynił, nie były wystarczające, ponieważ opuścił pierwszą swoją miłość – miłość do Jezusa, która została zrodzona w jego sercu w chwili, gdy uwierzył.

Czym jest „pierwsza miłość?”

Pierwsza miłość to miłość, która przewyższa wszystko: jest to największa miłość.

Jest ona większa, niż nasza miłość do:

• Samych siebie
• Naszej rodziny
• Naszych przyjaciół

Nawet jeśli miłujemy bliźnich, ofiarujemy i służymy im, nasza miłość do Jezusa musi być ponad tym wszystkim, byśmy mogli miłować innych boską miłością. Dlatego też Jezus powiedział:

„Jeśli kto przychodzi do mnie, a nie ma w nienawiści ojca swego i matki, i żony, i dzieci, i braci, i sióstr, a nawet i życia swego, nie może być uczniem moim.” (Ew. Łukasza 14,26)

Miłować Jezusa oznacza przestrzegać Jego przykazań. (Ew. Jana 14,15) Jeśli więc cokolwiek – na przykład nasze pożądliwości, czy relacje z innymi – kuszą nas do złamania Jego przykazań, wtedy mając pierwszą miłość, stawiamy Jezusa ponad wszystko inne i wybieramy czynienie dobra. Dlatego też Jezus używa tak mocnego słowa, jak nienawiść. Mamy nienawidzić wszystkiego, co mogłoby sprawić, że zgrzeszymy przeciwko Niemu.

Jeżeli mamy pierwszą miłość, wtedy czynimy wszystko ze względu na Jezusa. Nie wybieramy dobra z poczucia obowiązku ani nie wykonujemy dobrych uczynków i nie szukamy w tym czci dla samych siebie. Czynimy to z tylko jednego powodu – dla Jezusa.

Pierwsza miłość: czynić wszystko z właściwych pobudek

Łatwo możemy stać się gorliwymi w czynieniu dobrych uczynków, szczególnie, jeśli dotyczy to zewnętrznej służby i niewłaściwych pobudek. Musimy nieustannie osądzać samych siebie i oczyszczać się z wszelkiej chęci otrzymania czci i tego, by mieć dobre imię u ludzi. Wtedy możemy pozostać w naszej pierwszej miłości do Jezusa i wszystko, co czynimy, będzie wykonywane w miłości. (I List do Koryntian 16,14)

Można łatwo czynić coś pod wpływem tego, co mówią i myślą nasi przyjaciele lub rodzina. Martwimy się tym, co inni pomyślą o nas, jeśli uczynimy to, czy tamto, albo pozwalamy ludzkiemu rozumowaniu i ludzkim opiniom odciągnąć nas od przestrzegania przykazań Chrystusowych. Pozostać w pierwszej miłości oznacza ważyć i mierzyć swoje czyny według skali, którą jest Słowo Boże.

Pierwsza miłość do Chrystusa skłania nas do tego, by dążyć do przekształcenia na Jego obraz oraz uczyć się postępować i reagować tak, jak On to czynił. (List do Rzymian 8,29) Wtedy owoce Ducha stają się naszą naturą i uczymy się miłości, radości, pokoju, cierpliwości, uprzejmości, dobroci, wierności, łagodności i wstrzemięźliwości. (List do Galacjan 5,22-23) Nasze czyny stają się błogosławieństwem i przykładem, a my możemy okazać ludziom boską miłość. Kiedy Jezus jest na pierwszym miejscu, nasze relacje mogą rozkwitać, ponieważ wszystko, co czynimy jest wolne od egoizmu i szukania swego; najpierw nasze relacje z Ojcem i Synem, a potem również nasze ziemskie relacje.

Przeczytaj również: Czy wiesz, że życie Jezusa może stać się twoim życiem?

List od Jezusa

Co powiedziałby Jezus, gdyby napisał list do ciebie? Czy byłby w stanie pochwalić twoją miłość do Niego, czy – tak, jak anioła zboru w Efezie – musiałby cię skarcić, byś wspomniał z jakiej wyżyny spadłeś i spełniał uczynki takie, jak pierwej? (Objawienie Jana 2,5) Jeśli oddajemy swoje serce Jezusowi, wtedy posiadanie pierwszej miłości i pełne entuzjazmu nastawienie do czynienia wszystkiego dla Jezusa, jest wspaniałe. A pozostanie w tej miłości we wszystkich okolicznościach życia, przez całe nasze życie, bez zmęczenia i szukania swego, prowadzi do wiecznego życia.

„Ale wy, umiłowani, budujcie siebie samych w oparciu o najświętszą wiarę waszą, módlcie się w Duchu Świętym, zachowajcie siebie samych w miłości Bożej, oczekując miłosierdzia Pana naszego Jezusa Chrystusa, ku życiu wiecznemu.” (List Judy 20-21)