Czy można opisać cię, jako wierną osobę?

„Wielu jest takich, którzy chwalą się swoją dobrocią; lecz kto znajdzie człowieka niezawodnego?” – w ang. tłumaczeniu: człowieka wiernego – (Przypowieści Salomona 20;6). Autor Przypowieści zdecydowanie twierdzi, że trudno jest znaleźć niezawodnego, wiernego człowieka! Jeśli jakiś szlachetny kamień jest rzadki, wtedy jest również niezwykle cenny. Wierność z pewnością należy do tej kategorii!

Wierność dotyczy wszystkich dziedzin życia

Jeśli w jakiejś rozmowie usłyszysz, że ktoś użył słowa „niewierny”, jaka jest twoja pierwsza myśl? Zazwyczaj słowo to kojarzy się z małżeństwem, gdzie jeden z małżonków okazał się niewierny w stosunku do swojego współmałżonka. Oczywiście wierność w małżeństwie ma ogromne znaczenie. Jeśli ktoś w tej dziedzinie jest niewierny, doprowadza to do wielu nieszczęść, a często do katastrofy. Jednak wierność nie ogranicza się tylko do tego typu relacji. Tak naprawdę dotyczy ona wszystkich dziedzin naszego życia.

Bóg jest wierny w każdym możliwym znaczeniu tego słowa. Jest opisany jako Ojciec światłości, u którego „nie ma żadnej odmiany ani nawet chwilowego zaćmienia.” (List Jakuba 1;17). Bóg jest całkowicie wierny swojemu Słowu, wierny swoim obietnicom, wierny swoim prawom, wierny w stosunku do ludzi. którzy są największą radością Jego stworzenia. Bezwarunkowo miłuje każdego człowieka wieczną i niezmienną miłością.

Kiedy pomyślimy o świecie jako o całości – gdyby wszyscy ludzie żyli wiernie według sumienia danego im przez Boga, słuchali tego cichego szeptu w sercach, który wskazuje różnicę pomiędzy dobrem a złem oraz podpowiada, jak wybrać to, co właściwie – jakże inny byłby ten świat! Postępowanie według własnego sumienia to fantastyczny początek! Jednak Bóg pragnie poprowadzić nas, chrześcijan o wiele dalej. Obiecał nam Ducha Świętego, Pocieszyciela, który doprowadzi nas do wszelkiej prawdy (Ew. Jana 16;13).

Apostoł Paweł mówi: „Bądźcie więc naśladowcami Boga jako dzieci umiłowane.” (List do Efezjan 5;1). Bóg więc jest Ojcem światła, a my jesteśmy Jego dziećmi! Największą nadzieją, jaką Bóg ma względem nas jest to, byśmy stali się jak On, wierni na wszystkich naszych drogach. Ludzka natura jest skażona na wskroś i niegodna zaufania. Nasze nastawienie jest zmienne a czyny zawodne! Jednak dobra wiadomość jest taka, że mamy możliwość się zmienić! Dzięki mocy Ducha Świętego możemy rozpocząć wierne życie w myślach, słowach i uczynkach!

Wierność w praktyce

Dobrze jest zapytać samego siebie, co oznacza wierność w praktyce. Droga do wiernego życia może rozpocząć się od małych rzeczy, na przykład: dotrzymanie obietnic, spłata długu na czas lub udzielenie szczerej odpowiedzi na bolesne pytanie. Wierność w praktyce może oznaczać, że zwracam uwagę na to, co mówię; czy przesadzam i dodaję coś, opowiadając jakąś historię? Dochowuję, czy też zdradzam tajemnice? (Przyp. Salomona 11;13) A co z moimi motywami? Czy za tym, co czynię dobrego dla innych, nie kryje się czasem jakiś egoistyczny motyw?

Duch Święty oświeca moją drogę i wskazuje na wiele spraw. Tak, jak miłość i łagodność, które są owocami Ducha i mogą, a raczej powinny się objawiać we wszystkich dziedzinach mojego życia, tak również wierność. I podobnie jak miłość i łagodność rozwijają się przez działanie Ducha Świętego w moim sercu i życiu, tak również wierność wzrasta i rozwija się dzień po dniu, ponieważ Bóg pomaga mi chodzić w Duchu. Jeśli wytrwam w posłuszeństwie temu, co Duch mówi, moje życie zaczyna przynosić drogocenne owoce, takie jak miłość, radość, pokój i wierność! (List do Galacjan 5;22)

Życie ku Bożemu upodobaniu

Jedyną mocną przeszkodą w tym, by żyć wiernie według Bożych standardów, jest chęć, by żyć ku upodobaniu ludzi i otrzymać ich aprobatę. To jest głęboko zakorzenione w ludzkiej naturze. Jednak mogę przynieść prawdziwą korzyść innym, jeśli w skrytości żyję przed Bożym obliczem, ku Jego upodobaniu, niezależnie od tego, co inni ludzie myślą o mnie. Wierność w ukryciu doprowadzi do życia w wierności – owocu, którego inni mogą zakosztować, zobaczyć i zostać przezeń błogosławieni.

Wracając do wersetu, którym rozpoczęliśmy, wierny mąż lub wierna kobieta nie zwiastują swojej własnej dobroci. To jest zupełnie przeciwne ludzkiej naturze, która tak chętnie obnosi się wykonaniem dobrego uczynku i nie stara się go ukryć! Dawid bardzo dobrze ujął to w Psalmie 16;2: „Rzekłem do Pana: Tyś Panem moim, Nie ma dla mnie dobra poza tobą.” Dawid miał wierny zmysł! Był żarliwy w tym, by oddawać chwałę Bogu za dobro, które On czynił w nim i przez niego.

Potrzebuję pokory, jeśli pragnę żyć wiernie w ukrytych zakamarkach moich myśli, w moich słowach oraz we wszystkich swoich uczynkach. Jakże szczęśliwy i błogosławiony efekt przyniesie to ludziom wokół mnie, nie mówiąc już o samym sobie! Jeśli całkowicie oddam się Jemu i przyjmę na siebie zobowiązanie, by być wiernym Bogu oraz wszystkim prawom Ducha życia, które On mi objawia, wtedy Bóg zobowiązał się, że pomoże mi to osiągnąć (I List do Tesaloniczan 5;24-25).

„(…) miłosierdzie jego nie ustaje. Każdego poranku objawia się na nowo, wielka jest wierność twoja.” (Treny 3;22-23)