Złe podejrzenia i domysły

Złe podejrzenia, przypuszczenia i domysły, dotyczące innych ludzi i spraw, mają swoje korzenie w cielesności każdego człowieka. Ktoś coś zobaczy, usłyszy i od razu przekazuje swoją opinię dalej. Często jest to po prostu wtrącanie się w sprawy innych, co prowadzi do niepotrzebnego niepokoju. Ten niepokój najpierw pojawia się w nas samych, a potem przekazujemy go innym poprzez puste rozmowy.

Zmysł cielesny czy duchowy

Jezus powiedział: „Nie sądźcie z pozoru, ale sądźcie sprawiedliwie.” (Ew. Jana 7,24) Zazwyczaj, gdy pytamy kogoś, skąd ma informacje, na bazie których wyciągnął takie wnioski, okazuje się, że są to po prostu podejrzenia i domysły danej osoby, lub też kogoś innego. Źródłem tych podejrzeń może być ktoś z rodziny lub bliskich, którzy zostaną tym zranieni, bądź obrażeni, a to jest niesprawiedliwe.

Jest to zupełnie sprzeczne z przykładem, który zostawił Chrystus i Jego prawdziwi słudzy. „I będzie miał upodobanie w bojaźni Pana. Nie według widzenia swoich oczu będzie sądził ani według słyszenia swoich uszu rozstrzygał (…)” (Księga Izajasza 11,3). „I przybyłem do was w słabości i w lęku, i w wielkiej trwodze.” (I List do Koryntian 2,3)

W Księdze Syracha jest napisane: „Upomnij przyjaciela, aby tak nie czynił, a jeśliby uczynił, by już nie powtórzył czynu. Upomnij bliźniego, aby tak nie mówił, a jeśliby już powiedział, aby nie powtarzał. Upomnij przyjaciela, często bowiem rzuca się oszczerstwa, i nie wierz każdemu słowu!” (Mądrości Syracha 19,13-15 – Biblia Tysiąclecia). To jest prosta odpowiedź na to, w jaki sposób można otrzymać odpocznienie i wzmocnić społeczność, zamiast ją niszczyć. Inną opcją natomiast jest szukanie rady we własnej duszy oraz duszy innych, którzy są cielesnego zmysłu, aby znaleźć poparcie i współczucie.

Złe podejrzenia wynikają z braku miłości

Apostoł Paweł był pewien, że bracia w Rzymie byli „pełni dobroci, napełnieni umiejętnością wszelkiego rodzaju i mogli jedni drugich pouczać.” (List do Rzymian 15,14). Być może to właśnie brak takiej dobroci i miłości względem innych sprawia, że złe podejrzenia pozostają w myślach człowieka, a on się dzieli nimi z innymi, zamiast udać się do zainteresowanej osoby w nadziei, że przyniesie jej pomoc.

„Jeśli jednak gorzką zazdrość i kłótliwość macie w sercach swoich, to przynajmniej nie przechwalajcie się i nie kłamcie wbrew prawdzie. Nie jest to mądrość, która z góry zstępuje, lecz przyziemna, zmysłowa, demoniczna. Bo gdzie jest zazdrość i kłótliwość, tam niepokój i wszelki zły czyn.” (List Jakuba 3,14-16). Sprawy łatwo się komplikują i stają zagmatwane, jeśli używa się mądrości, która jest z dołu. Otwieramy się na źródło zła i możemy szybko zostać zanieczyszczeni przez moce złych duchów. Ktoś, kto wcześniej był przez nas postrzegany jako drogocenny i umiłowany, może zostać poddany w wątpliwość, osądzony, a nawet potępiony. Wtedy odchodzimy od prostoty, by być wiernym Chrystusowi, a dajemy miejsce egoizmowi, szukaniu swego, czy zazdrości.

Zdrowe słowa ewangelii

„Jeśli kto inaczej naucza i nie trzyma się zbawiennych słów Pana naszego Jezusa Chrystusa oraz nauki zgodnej z prawdziwą pobożnością, ten jest zarozumiały, nic nie umie, lecz choruje na wszczynanie sporów i spieranie się o słowa, z czego rodzą się zawiść, swary, bluźnierstwa, złośliwe podejrzenia.” (I List do Tymoteusza 6,3-4)

Odwróćmy się od wszelkiej ludzkiej głupoty i trzymajmy się mocno zdrowych słów ewangelii, która jest źródłem wszelkiego zbawienia, błogosławieństwa i społeczności. Zapierajmy samych siebie tak, jak Jezus przykazał i bierzmy na siebie swój krzyż codziennie, nie osądzając innych, byśmy sami nie byli sądzeni. Bądźmy ubodzy w duchu i miłujmy tak, jak On nas umiłował. Pilnujmy samych siebie oraz nauki, byśmy mogli zbawić zarówno siebie samych, jak i tych, którzy nas słuchają; oraz dążmy do pokoju z wszystkimi i do uświęcenia, bez którego nikt nie ujrzy Pana. (Ew. Łukasza 9,23; Ew. Mateusza 7,1; Ew. Mateusza 5,3; Ew. Jana 13,34; I List do Tymoteusza 4,16; List do Hebrajczyków 12,14)