Grzej ty serca, miły bracie

Chrześcijańska pieśń o tym, by mieć zmysł Chrystusa

Ta pieśń jest apelem do nas, abyśmy oddali nasze życie dla innych - nasze własne mniemania, opinie, wymagania, a okazywali miłość, troskę, ciepło i dobroć ludziom wokół nas. Na podstawie tych wersetów możemy zobaczyć, jaki jest zmysł Chrystusa:

“Po tym poznaliśmy miłość, że On za nas oddał życie swoje; i my winniśmy życie oddawać za braci.” (I List Jana 3,16)

“Takie jest przykazanie moje, abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem. Większej miłości nikt nie ma nad tę, jak gdy kto życie swoje kładzie za przyjaciół swoich” (Ew. Jana 15,12-13)

“Takiego bądźcie względem siebie usposobienia, jakie było w Chrystusie Jezusie, który chociaż był w postaci Bożej, nie upierał się zachłannie przy tym, aby być równym Bogu, lecz wyparł się samego siebie, przyjął postać sługi i stał się podobny ludziom; a okazawszy się z postawy człowiekiem, uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to do śmierci krzyżowej.” (List do Filipian 2,5-8)

" Podobnie jak Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, lecz aby służył i oddał życie swoje na okup za wielu” (Ew. Mateusza 20,28)

Tekst:

Grzej ty serca, miły bracie,
Grzej przez zmysł Chrystusa je.
Dobrem je niebiańskim napełń,
Tak, wpuść całe niebo w nie.
Grzej ty serca, miły bracie,
Swą prostotą ogrzej je.
Tak, jak matka swoje dzieci,
Ciepłem oczu ogrzej też.

Grzej ty serca, miły bracie,
Grzej przez Chrystusowy zmysł.
Na cóż mądra głowa, bracie,
Czy też pięknej mowy błysk?
Tak, jak kokosz pod swym skrzydłem,
Daj bezpiecznie spocząć im,
Odczuć, że twe serce bije,
By bez strachu żyli w nim.

Grzej ty serca, miły bracie,
Grzej przez Chrystusowy zmysł.
Grzej jak miła matka, bracie,
Pozwól w niebo wejrzeć im.
Wkrótce zamkną swoje oczy,
Wielkiej rzeki przejdą nurt.
Pociesz ich więc zmysłem Bożym,
By do nieba doszli wrót.”