Czy twoje serce jest zajęte rzeczami tego świata?

Pod zakonem, czy w duchu zakonu?

Na świecie są ludzie, którzy pytają, jak daleko mogą się posunąć, nie wchodząc w konflikt z prawem. Stoją na granicy upadku – mogą stać się przestępcami.

Wśród wierzących natomiast są tacy, którzy ciągle pytają: „Czy to jest dozwolone? To nie może być przecież grzechem? Czy nie wolno mi tego robić? Czy nie mogę tego mieć? To przecież nie ma znaczenia, prawda?” Tacy ludzie również znajdują się na granicy upadku. Są pod zakonem i odczuwają jego surowe wymagania i dyscyplinę za każdym razem, gdy posuwają się za daleko i wchodzą z nim w konflikt. Tacy ludzie nie mają zmysłu Jezusa Chrystusa.

Ludzie ci omijają również ducha zakonu. Wielu z nich stworzyło coś, co nazywają „drogą środkową”, na której – zgodnie z literą Pisma Świętego, wiele rzeczy nie jest ani nakazanych, ani zakazanych. Jest to stworzony przez nich samych „złoty środek”.

To niebezpieczny stan, gdy twoje serce jest zajęte tym światem

Jeśli jesteś wśród tych, którzy chcą dostać się do nieba, ale twoje serce jest zajęte rzeczami tego świata, powinieneś wiedzieć, że jest to niebezpieczny stan. Jan mówi: „Nie miłujcie świata ani tych rzeczy, które są na świecie. Jeśli kto miłuje świat, nie ma w nim miłości Ojca.” 1 List Jana 2, 15. A Jezus mówi: „Albowiem gdzie jest skarb twój - tam będzie i serce twoje.” (Ew. Mateusza 6, 21)

Paweł mówi w Liście do Galacjan 6,14: „(…) dla mnie świat jest ukrzyżowany, a ja dla świata.” Dalej, w Liście do Filipian 3,8, 13-14, pisze: „Lecz więcej jeszcze, wszystko uznaję za szkodę wobec doniosłości, jaką ma poznanie Jezusa Chrystusa, Pana mego (...) ale jedno czynię: zapominając o tym, co za mną, i zdążając do tego, co przede mną, zmierzam do celu (...)” To pokazuje zmysł Jezusa Chrystusa i miłość do Ojca. Jeśli nie masz takiego zmysłu, to naprawdę musisz się nawrócić.