Jaki jest powód tego, że wielu ludzi jest powołanych, ale mało wybranych?

W Ew. Mateusza 22,14 Jezus mówi nam, że: „wielu jest wezwanych, ale mało wybranych.”

Co to oznacza? Jaka jest różnica pomiędzy tym, że jesteśmy powołani, a tym, że jesteśmy wybrani? W jaki sposób możemy się upewnić, czy należymy do tych wybranych?

Podobieństwo o uczcie weselnej

Jezus często przemawiał do ludzi za pomocą podobieństw. Tym razem opowiedział historię pewnego króla, którego syn miał się ożenić. Wysłał wiele zaproszeń na wesele, lecz w tym wielkim dniu żaden z zaproszonych gości się nie zjawił. Kiedy król wysłał sługi, by dowiedzieli się, dlaczego nikt z zaproszonych gości nie przyszedł, okazało się, że po prostu nie chcieli. Byli bardziej zainteresowani swoimi sprawami, niż weselem i otwarcie pogardzili zaproszeniem na ucztę. Król rozgniewał się, gdy usłyszał sprawozdanie swoich sług. Wysłał ich po raz kolejny, ale tym razem nakazał im zaprosić na wesele każdego, kogo spotkają na drodze i na rozstajach dróg. Sala weselna zapełniła się gośćmi, jednak pewien człowiek wszedł tam bez szaty weselnej i został wyrzucony. To był uroczysty dzień o szczególnym znaczeniu i należało ubrać się właściwie. (Ew. Mateusza 22,1-14)

Tą historię Jezus zakończył słowami: „Albowiem wielu jest wezwanych, ale mało wybranych.”

Co to znaczy zostać powołanym?

Słowo „powołanie” jest użyte w Biblii wielokrotnie i w różnych kontekstach. W tym przypadku Jezus używa słowa „wezwany” („powołany”) jako zaproszony. Podobieństwo, o którym mówi, jest analogią tego, do czego zostaliśmy zaproszeni. Jest to zaproszenie do czegoś więcej, niż życie dla samego siebie. Zaproszenie, by żyć razem z Chrystusem, służyć Bogu oraz doświadczyć zaspokojenia, jakie ono wnosi w życie. Zaproszenie, by stać się uczniami Jezusa, by wstępować w Jego ślady i na koniec, by spędzić z Nim całą wieczność!

Takie powołanie Bóg wkłada w serce człowieka, a ludzie odczuwają to na wiele różnych sposobów. Każdy, kto ma możliwość posłuchać ewangelii i podjąć decyzję, czy chce stać się uczniem, jest uważany za jednego z wielu powołanych. Dużo ludzi otrzymuje to zaproszenie. Jezus dał uczniom polecenie, by wyszli i czynili uczniami wszystkie narody. (Ew. Mateusza 28,19) Jednak pytanie brzmi, kto z tej wielkiej grupy stał się jednym z tych niewielu wybranych?

Co to znaczy zostać wybranym?

Zostać wybranym oznacza przyjąć zaproszenie i czynić to, co jest wymagane i konieczne do jego przyjęcia: czyli porzucić wszystko na tym świecie. (Ew. Łukasza 9,23-24; 14,26) Powiedzieć „Tak!” na powołanie, a potem kontynuować wierne życie ucznia. Bóg powołuje i zaprasza, a ci, którzy są wybrani, przyjmują całym sercem to zaproszenie wraz z jego warunkami.

Tutaj można przeczytać więcej: Czy Jezus rzeczywiście powiedział, że powinniśmy nienawidzić naszych rodziców?

Dlaczego tak niewielu jest wybranych?

Ponieważ tylko nieliczni chcą zapłacić cenę! Jezus mówi na innym miejscu, że brama jest ciasna, a droga, która wiedzie do życia, jest wąska, dlatego niewielu ludzi wybiera tę drogę. (Ew. Mateusza 7,13-14) To, że musimy zrezygnować ze wszystkiego na tym świecie powoduje, że droga staje się trudna i wąska. Trudno jest zrezygnować z własnego egoizmu, własnych idei, opinii, myśli i uczuć, naszej własnej woli, czy naszych własnych pragnień. Jednak czynimy tak, by być całkowicie posłuszni prowadzeniu Mistrza.

Jeśli chcesz być jednym z wybranych, musisz pokazać, że rzeczywiście pragniesz tego życia z całego serca. Nie możesz zostawić dla siebie jakiejś części świata, na przykład przyjaźni, szukania swego, itd. Tutaj jest wymagane 100% posłuszeństwo Jezusowi i 100% wierność.

Tutaj można przeczytać więcej: Jezus jest drogą – wąską drogą

Upewnij się, że jesteś wybrany

Apostoł Piotr pisze w II Liście Piotra 1,10: „Dlatego, bracia, tym bardziej dołóżcie starań, aby swoje powołanie i wybranie umocnić (…)” W jaki sposób mamy to zrobić? Czyniąc tak, jak pisze w poprzednich wersetach – 5-8: „I właśnie dlatego dołóżcie wszelkich starań i uzupełniajcie waszą wiarę cnotą, cnotę poznaniem, poznanie powściągliwością, powściągliwość wytrwaniem, wytrwanie pobożnością, pobożność braterstwem, braterstwo miłością. Jeśli je bowiem posiadacie i one się pomnażają, to nie dopuszczą do tego, abyście byli bezczynni i bezużyteczni w poznaniu Pana naszego Jezusa Chrystusa.”

Tylko ludzie, którzy naprawdę pragną naśladować Jezusa, którzy wchodzą w Jego ślady tak, jak On im nakazał, otrzymują łaskę, by postępować tak, jak jest napisane powyżej. Wydają owoce, czyli objawiają cnoty w swoim życiu. Cnoty te są dla nas szatą weselną, którą przygotowujemy dla siebie. Wtedy będziemy mogli przyjąć zaproszenie oraz będziemy mieć odpowiedni ubiór i nie zostaniemy wyrzuceni, jak ten człowiek w opowiadanym podobieństwie.

Żadne umiejętności nie są wymagane

W tej historii król wysłał swoje sługi do wszystkich ludzi. Tak samo jest z naszym zaproszeniem. Nie ma znaczenia, od czego zaczynamy, kim jesteśmy z natury, jaka jest nasza przeszłość, jakie mamy zdolności i talenty, co wiemy lub nie wiemy i jakie mamy okoliczności. To, co decyduje o tym, czy jesteśmy wybrani, to sposób, w jaki odpowiadamy na Boże powołanie, gdy odczuwamy Jego zaproszenie w naszych sercach oraz owoce, jakie wydajemy.

Celem naszej wiary jest to, że będziemy braćmi i siostrami Jezusa, współdziedzicami wszystkiego; nie tylko odziedziczymy wieczne życia, ale razem z Nim będziemy królami i kapłanami przez całą wieczność.

„Ten to Duch świadczy wespół z duchem naszym, że dziećmi Bożymi jesteśmy. A jeśli dziećmi, to i dziedzicami, dziedzicami Bożymi, a współdziedzicami Chrystusa, jeśli tylko razem z nim cierpimy, abyśmy także razem z nim uwielbieni byli.” (List do Rzymian 8,16-17)

„I uczyniłeś z nich dla Boga naszego ród królewski i kapłanów, i będą królować na ziemi.” (Objawienie Jana 5,10)