Lepsze zrozumienie łaski

„Synu mój, nie pogardzaj pouczeniem Pana i nie oburzaj się na jego ostrzeżenie! Kogo bowiem Pan miłuje, tego smaga, jak ojciec swojego ukochanego syna.” (Przypowieści Salomona 3;11-12)

Kiedy karcenie Pańskie przychodzi nad nasze życie, być może trudno jest zrozumieć, że jest to łaska od Boga. Fakt, że Pan nas miłuje i troszczy się o nas, że umarł za nas na Golgocie i przebacza nam nasze grzechy, dużo łatwiej jest przyjąć jako ogromną łaskę. Kiedy jednak jesteśmy karceni i smagani, niewielu ludzi jest w stanie to zrozumieć. Jest napisane: „Żadne karanie nie wydaje się chwilowo przyjemne, lecz bolesne (…)” (List do Hebrajczyków 12;11)

Z czym przyszedł Jezus

Kiedy myślimy o Bożej dobroci względem nas i o tym, że Bóg troszczy się o nas, nie przeciwstawiamy się temu. Wielbimy Boga za łaskę daną nam na krzyżu Golgoty, gdzie Jezus umarł za nasze występki, byśmy przez wiarę mogli otrzymać przebaczenie grzechów. To jest niesamowita łaska. Jednak przebaczenie grzechów można było otrzymać już w Starym Przymierzu. To nie jest coś, co przyniósł Jezus.

On przyszedł z nowym życiem. To jest ewangelią! Ewangelia błogosławionego Boga, Bożego pokoju i Bożej radości. Gdy się nawracamy i jednamy z Bogiem, zamiarem jest, byśmy również osiągnęli Jego sprawiedliwość. Wtedy otrzymujemy Boży pokój. Mamy dobre sumienie, ale nie mamy całego pokoju, jaki jest w Bogu. On chce nas przekształcić w Bożych mężów, byśmy mogli osiągnąć życie, jakie jest w Nim.

A jeśli mamy osiągnąć takie życie, będziemy potrzebować edukacji oraz wychowania. Wtedy pojawia się karcenie – Bóg obchodzi się z nami, jak z synami. Jako ludzie jesteśmy bardzo powierzchowni, ale Bóg ma plan względem naszego życia. Przez karcenie nasze ucho się otwiera i możemy usłyszeć Jego głos mówiący do nas, by dojść do właściwego miejsca w naszym duchu – tam, gdzie On tego chce. Właśnie o to chodzi w tym wychowaniu i edukacji – w tym karceniu. Mamy dojść do stanu, w którym nasze zmysły będą wyćwiczone w rozróżnianiu między dobrem, a złem. Nie mamy pozostać dziećmi, które nie rozumieją niczego, lecz osiągnąć dojrzałe życie w Bogu i rozumieć, czego Bóg pragnie i co jest Jego wolą w naszym życiu.

Boże karcenie jest łaską!

Boże karcenie, gdy obchodzi się z nami, jak z synami, jest łaską! Dlatego też nie możemy być zaskoczeni, że przychodzi ogień, który nas próbuje, jakby to było coś dziwnego. To Bóg pracuje nad nami! Jednak musimy się bardzo uniżyć, by to zrozumieć. Dlatego jest napisane: „Ukórzcie się więc pod mocną rękę Bożą (…)” (I List Piotra 5;6) Możemy odczuwać, że w próbach Boża ręka mocno na nas spoczywa. Kiedy jednak się uniżymy, staje się lżejsza. Stajemy się nieco mniejsi w sobie samych, przez co nacisk się zmniejsza.

Pomyśl o Jezusie, Jego edukacji, Jego ćwiczeniu. On został namaszczony olejkiem radości, jak żaden z Jego towarzyszy. (List do Hebrajczyków 1;9) Rzeczywiście jest to coś, o czym warto pomyśleć. W sytuacjach, gdy jako syn cieśli, przebywał ze swoim ojcem, był wdzięczny i zupełnie zadowolony. Całkowicie! Wiedział bowiem, że czynił Bożą wolę, a Bóg wykonywał w Nim swoje dzieło. Tak samo jest również z nami. Pomyślmy o tym, że przez karcenie Bóg nas ćwiczy, byśmy odłożyli to, co ziemskie i tym podobne – a to jest Bożą łaską! (List do Tytusa 2;11-12) Nie osiągniemy tego bez karcenia.

Prawdziwa łaska

Jeśli myślimy, że Bóg patrzy na nas przez Jezusa tak, jak gdybyśmy nigdy nie zgrzeszyli, to czy wtedy prawdziwa łaska może w nas czegoś dokonać? Pozostaniemy tymi samymi ludźmi, żyjącymi według ciała. Jest to fałszywe zrozumienie łaski. Paweł jasno rozumiał, czym jest łaska i napominał również, by nie była ona na daremno. Mamy okazać się sługami Pańskimi w najcięższych sytuacjach, jakie nas w życiu spotykają. Gdy przychodzi ucisk, oczywiście chcemy być sługami Pana, ale jeśli stajemy się gorzkimi w danej próbie, świadczy to o tym, że nie jesteśmy Jego sługami. Tak dzieje się, gdy nie mamy właściwego zrozumienia łaski.

Prawdziwa łaska to dzieło Ducha Świętego; jest to dzieło łaski w Jezusie Chrystusie, którego stajemy się uczestnikami.