Mojżesz: najskromniejszy człowiek na ziemi

Wiele osób słyszało historię o Mojżeszu, który wyprowadził Izraelitów z Egiptu, ale być może niewielu myśli o tym, co działo się w jego życiu, zanim stał się wielkim przywódcą. Możemy – tak jak Mojżesz – tęsknić za tym, by być pożytecznym narzędziem w ręku Boga, nie myśląc o tym, czego musimy dokonać, by tak się stało.

Kiedy Mojżesz dorastał jako książę Egiptu, zawsze bronił Izraelitów. Tęsknił za tym, by coś dla nich zrobić. Bóg widział, że Mojżesz może stać się Jego drogocennym sługą, lecz najpierw musiał złamać jego własną siłę i mądrość po to, by wola Boża mogła się spełnić i Boże imię – a nie Mojżesza – zostało uwielbione.

Wartość ludzkiej mądrości

W wieku 40 lat Mojżesz został zmuszony do ucieczki z Egiptu. Przez kolejne 40 lat – kiedyś książę wielkiego, rozwiniętego kraju – był pasterzem w obcej ziemi. Wszelka władza, wpływy, chwała i mądrość, którą Mojżesz zdobył jako książę Egiptu, stały się bezwartościowe. (Dzieje Apostolskie 7,20-35)

Z czasem zaczął rozumieć, kim właściwie jest. Psalm 90 jest modlitwą Mojżesza, która odzwierciedla jego nastawienie: „…[ludzie] są jak sen poranny, jak trawa, która znika. Rano kwitnie i rośnie, pod wieczór więdnie i usycha”. (Psalm 90, 5-6) Mojżesz otrzymał zrozumienie, jaką wartość mają ludzie, ich wiedza i poznanie bez Bożej mądrości i Jego prowadzenia.

Wszelka władza, wpływy, chwała, poznanie i mądrość, którą zdobył jako książę Egiptu, stały się bezwartościowe.

Mojżesz otrzymał także wejrzenie w Boską naturę i Jego wszechmoc. „Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie, Tyś był ostoją naszą z pokolenia w pokolenie. Zanim góry powstały, zanim stworzyłeś ziemię i świat, od wieków na wieki Tyś jest, o Boże!” (Psalm 90, 1-2)

Dzień po dniu Bóg zapisywał te prawdy w sercu Mojżesza a rezultat był fenomenalny. Przez resztę życia, pomimo wielu potężnych cudów, których dokonał dzięki Bożej mocy, Mojżesz nigdy nie stał się wielki we własnych oczach. W zamian zaczął szukać tego, co ma największą wartość na ziemi: „Naucz nas liczyć dni nasze, abyśmy posiedli mądre serce!” (Psalm 90, 12)

Nierozerwalna więź z Bogiem

Mojżesz uczył się przebywać sam na sam z Bogiem. Uczył się również pilnować owiec, które zostały mu powierzone. Prowadził ich, opiekował się nimi i szukał tego, co najlepsze dla nich. Bóg mówił do jego serca i napominał Mojżesza, by chronił owce od wszelkich niepewnych ścieżek i niebezpiecznych zwierząt. Chociaż wtedy jeszcze tego nie wiedział, Bóg przygotowywał go dzień, gdy już dłużej nie będzie musiał prowadzić owiec, lecz wszystkie dzieci Izraela.

To właśnie w tym czasie Mojżesz wykształcił w sobie nierozerwalną więź z Bogiem i nauczył się polegać na Nim bez zastrzeżeń i powątpiewania. Nauczył się tego, czego Dawid, gdy był pasterzem: „Pan jest pasterzem moim, niczego mi nie braknie.”(Psalm 23,1)

Wreszcie nadszedł dzień, gdy Bóg zobaczył, że Mojżesz jest przygotowany, by wypełnić swoją misję. Przez te lata własna siła Mojżesza została złamana i stał się on najbardziej pokornym, skromnym i łagodnym mężem na ziemi. (IV Księga Mojżeszowa 12,3) Był teraz mądrzejszy i silniejszy niż jakakolwiek inna osoba na ziemi, ponieważ stał się sługą – reprezentantem Boga.

Od tamtego czasu Bóg zaczął mówić bezpośrednio do Mojżesza i objawiać mu swoją wolę. Wtedy zaczęło się wielkie wydarzenie, które nadal uważane jest za największe w historii ludzkości – wyprowadzenie Izraelitów z Egiptu. Również dzięki tej silnej więzi z Bogiem i na Jego polecenie, Mojżesz wyciągnął swoją rękę nad Morzem Czerwonym tak, że wody się rozstąpiły i naród Izraelski mógł przejść po suchym gruncie oraz pozbyć się swoich prześladowców – faraona i całej armii egipskiej.

Bóg potrzebuje pracowników

Również dzisiaj, dookoła nas jest wiele biedy i wielka potrzeba ratunku. Wielu ludzi jest w niewoli własnego grzechu i nie widzą drogi wyjścia. Bóg potrzebuje takich osób, które są chętne, by zdobyć to samo wykształcenie, jakie otrzymał Mojżesz tak, by byli przykładami do naśladowania i mogli stać się pasterzami prowadzącymi ludzi do tej wolności, która jest w Chrystusie Jezusie.

Bóg potrzebuje ludzi, którzy są przykładami do naśladowania i pasterzami

Czy zdajesz sobie sprawę z tego, czego Bóg – dzień po dniu – pragnie cię nauczyć? Czy jesteś chętny, by uniżyć się pod Bożą wolą i Jego prowadzeniem, kosztem twoich własnych mniemań i ludzkiego zrozumienia? Jeżeli tak jest, to również ty możesz wykształcić w sobie nierozerwalną więź z Bogiem. To właśnie ta ukryta wierność w codziennym życiu – małe okoliczności i niepozorne sytuacje, których nikt nie mógł zobaczyć – przygotowały Mojżesza tak, że stał się narzędziem w Bożych rękach. Jego cichy i pokorny duch pomógł mu odłożyć na bok własne myśli, idee i pychę tak, by Boża wola mogła się wypełnić i Bóg mógł zostać uwielbiony.

„Aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła przygotowany.” (II List do Tymoteusza 3,17)