Obietnica, którą Bóg nam dał …

Obietnica, którą Bóg nam dał …

Czy znasz obietnicę, której nawet najwierniejsi ludzie w Starym Przymierzu nie otrzymali, a my ją mamy?

List do Hebrajczyków 11;39-40

W Liście do Hebrajczyków, w 11 rozdziale opisani są bohaterowie wiary. Jest to niezwykle interesujące, gdy czytamy o ich wierności i o wierze, jaką mieli. Jest jednak napisane: „A wszyscy ci, choć dla swej wiary zdobyli chlubne świadectwo, nie otrzymali tego, co głosiła obietnica.” (List do Hebrajczyków 11,39) Jaka więc była ta obietnica, której nie otrzymali wspomniani bohaterowie wiary? Bogobojni mężowie i kobiety, którzy stali mocno i byli nieporuszeni w swojej wierze oraz mieli palącą miłość do Boga – aż do śmierci. Czego oni nie otrzymali, a my możemy to osiągnąć? W ostatnim wersecie jest napisane: „Ponieważ Bóg przewidział ze względu na nas coś lepszego, mianowicie, aby oni nie osiągnęli celu bez nas.” (List do Hebrajczyków 11,40)

Stało się tak dlatego, że od chwili, kiedy Jezus przyszedł na ziemię, nastał zupełnie nowy czas z nowymi możliwościami. Jezus przyszedł z ewangelią, a ta ewangelia mówi, że możemy zostać przekształceni i przemienieni na obraz Syna Jego. (II List do Koryntian 3,18; List do Rzymian 8,29) Możemy stać się uczestnikami owoców Ducha, jakimi są cnoty Jezusa Chrystusa.

Nowe możliwości w Chrystusie!

Właśnie to było niemożliwe przed Chrystusem. W tamtych czasach ludzie, dzięki swojej bogobojności, mogli osiągnąć ziemskie błogosławieństwa. Oczywiście, mogli otrzymać życie wieczne oraz przebaczenie grzechów. Jest to jednak coś zupełnie innego, niż to, co obecnie możemy osiągnąć. Wtedy trzeba było przyjść do Boga i przynieść ofiarę ze zwierząt, by otrzymać przebaczenie grzechów. Jednak ludzie musieli ciągle wracać i za każdym razem ofiarować zwierzęta, gdyż nie potrafili uwolnić się od swojej natury. To było niemożliwe dla zakonu. Ale przyszedł Jezus, a wtedy to, co było niemożliwe dla zakonu, stało się możliwe. (List do Rzymian 8,1-4) Jest to nieopisanie wielkie poselstwo.

Teraz możemy przyjść do Jezusa i pić z wody żywej, która jest w Jego Duchu. Możemy również otrzymać tego Ducha do swojego wnętrza! Duch ten może wypływać z nas ku żywotowi wiecznemu dla ludzi, którzy nas widzą i słuchają – a wtedy może nastąpić koniec grzechu. Żydzi otrzymali wielkie obietnice w czasach, kiedy żyli. Jednak my otrzymaliśmy jeszcze większe obietnice w czasie, w którym teraz żyjemy! Niestety, wielu ludzi nie dostrzega tego w dzisiejszych czasach, a Piotr pisał o tym ponad dwa tysiące lat temu: „drogie i największe obietnice, abyście przez nie stali się uczestnikami boskiej natury, uniknąwszy skażenia, jakie na tym świecie pociąga za sobą pożądliwość.” (II List Piotra 1,4) To jest niewiarygodnie wspaniałe i może się wypełnić również w nas!

W wieczności, Bóg przygotował miasto dla bohaterów wiary, więc razem z nami osiągną to, czego nie mogli osiągnąć w Starym Przymierzu. Będziemy razem z nimi na całe wieki i dopełnimy to, czego nie potrafili wtedy otrzymać. Czeka nas więc niesamowita chwała w Jezusie Chrystusie! A gdy Jezus powróci i rozpocznie się nowa epoka, wtedy ta chwalebna pełnia Ducha wypełni całą ziemię i będzie błogosławieństwem zarówno dla ludzi, jak i dla zwierząt. Nawet zwierzęta nie będą się już nawzajem pożerać! Dziecko będzie mogło podejść do lwa, itd. Na ziemi zapanuje całkowicie nowy Duch czasu.

Wtedy nastąpi koniec dla księcia tego świata; będzie związany łańcuchami. Objawi się Duch Jezusa Chrystusa i razem z Jezusem będziemy ocierać łzy i sprawiać, że ludzie będą się mieli dobrze przez całą wieczność. To jest naszą wielką nadzieją i właśnie po to żyjemy.


Ten artykuł został napisany w oparciu o rozmowę z Kåre J. Smith
 z dnia 13 marca 2019 roku.

Wersety Biblijne zaczerpnięte z Biblii Warszawskiej, chyba że zaznaczono inaczej. Copyright © Towarzystwo Biblijne w Polsce 1975. Wszelkie prawa zastrzeżone.