Prawa przyrody a prawa życia

Kopernik stwierdził w roku 1543, że centrum Układu Słonecznego stanowi Słońce a nie Ziemia. Było to bardzo ważne odkrycie, jednak prawda o tym, że nasza planeta nie stanowi centrum wszechświata istniała już od czasu stworzenia.

Naukowcy twierdzili również, że Ziemia jest okrągła, a nie płaska. Za takie stwierdzenia można było nawet przypłacić życiem, a to przecież działo się nie tak dawno temu. Albo kto z naszych dziadków pomyślałby, że jego wnuk będzie chodził z małym telefonem komórkowym w kieszeni, przez który będzie mógł porozmawiać z kimkolwiek chce na całym globie? Technologia jest prosta – kiedy się ją odkryje.

Prawa przyrody istniały cały czas, chociaż człowiek ich jeszcze nie znał, i w wielu przypadkach ciągle nie zna. Nie zna, mimo iż prawa przyrody działają matematycznie poprawnie w 100%, pod każdym względem, i tak było już od wszechczasów.

Prawa przyrody mają swój oddźwięk w „prawach ducha życia” – w duchowych prawach przyrody. Są to dwie strony tej samej rzeczy, których nie da się od siebie oddzielić, tak jak na monecie niemożliwe jest odłączyć reszki od orła. Ludzie, w miarę upływu lat, interesowali się w wielkim stopniu prawami przyrody, ponieważ dawały im nadzieję na lepszą i bogatszą przyszłość. Niestety, wygląda na to, że zainteresowanie prawami ducha życia maleje co raz bardziej.

Przytoczmy przykład kilku praw życia:
– Kto jest dobroczynny, będzie wzbogacony. Przyp.Sal.11,25.
– Proście, a będzie wam dane (Mat.7,7)
– Dawajcie, a będzie wam dane! (Łuk.6,38)
Nie zapominając najważniejszego:
– Kto się uniży, będzie wywyższony. (Łuk.14,11)

Każdy z nas powinien uczynić tak jak Kopernik; przyjąć, że taka jest boska prawda! Musimy uwierzyć, że tak jest, zawsze, we wszystkich okolicznościach, dla wszystkich ludzi i przez wszystkie czasy.

Nie jest bowiem tak, że Bóg musi zrobić coś szczególnego, aby sprawić, by prawa przyrody funkcjonowały. Tak samo Bóg nie musi jakoś szczególnie interweniować, żeby wypełnić obietnice, jeżeli tylko spełnię warunek. Bóg nie czyni różnicy między ludźmi – On pozwala funkcjonować swoim prawom. Popatrz w Rzymian 2,11-16. Bóg interweniuje zarówno w przyrodzie, jak i w naszym życiu. Stworzyciel panuje nad swoim dziełem stworzenia, lecz nie interweniuje wbrew swoim prawom przyrody, lecz zgodnie z jego dziełem.

Dlaczego jest tak mało postępu i rozwoju, dlaczego tak mało społeczności i dobrej atmosfery, albo dlaczego jest tak mało objawień Ducha? Odpowiedź jest jasna: Nie uwierzyliśmy! Nadal chodzimy w kółko i wierzymy, że „ziemia jest płaska” i że „ja stanowię centrum wszechświata”.

Chyba czas na to, żeby wreszcie zainteresować się „duchową wiedzą”?

Artykuł został opublikowany w miesięczniku Ukrytych Skarbów w kwietniu 2003r.
© Prawa autorskie zastrzeżone! Kopiowanie i rozpowszechnianie materiałów należących do Wydwanictwa Ukrytych Skarbów – Stiftelsen Skjulte Skatters Forlag – bez wiedzy i zgody autora zabronione.