Pogarda względem ubogich to szydzenie z Boga

„Kto gnębi nędzarza, lży jego Stwórcę; lecz czci go ten, kto lituje się nad biednym.” (Przypowieści Salomona 14,31)

Bóg nikim nie gardzi

Ciało ma skłonność do tego, by domagać się uznania i czci. Ta potrzeba jest tak wielka, że zazwyczaj gdy człowiek otrzyma cześć, nie ma znaczenia, czy jest to ze szkodą dla kogoś innego, czy nie.

Zwykle to właśnie bezbronni i potrzebujący odczuwają taką presję. Łatwo jest ich zepchnąć w kąt. Z reguły nie mają też wielu obrońców, gdyż większość ludzi podziwia to, co wielkie na tym świecie. Ten ubogi człowiek nie stworzył samego siebie. Dlatego też gnębienie go oznacza pogardę dla jego Stwórcy. Jednak: „… potężny jest ich wybawca, jego imię Pan Zastępów; poprowadzi On gorliwie ich sprawę (…)” (Księga Jeremiasza 50,34)

Bóg pomści wszelką niesprawiedliwość. Dlatego tak ważne jest, by stąpać ostrożnie. Miłosierdzie powinno triumfować nad sądem. (List Jakuba 2,13) Apostoł Paweł pisze: „(…) nikogo nie skrzywdziliśmy, nikogo nie zepsuliśmy, nikogo nie oszukaliśmy.” (II List do Koryntian 7,2). Żył w bojaźni, by nie urazić kogoś, dla kogo umarł Chrystus.

„A te [członki], które w ciele uważamy za mniej zacne, otaczamy większym szacunkiem, a dla wstydliwych członków naszych dbamy o większą przyzwoitość.” (I List do Koryntian 12,23). Żartując lub bawiąc się kosztem kogoś innego, możesz szybko obnażyć osobę, którą według Słowa Bożego powinieneś okryć i przez to również gardzisz jego Stwórcą. „Oto Bóg jest potężny, lecz nikim nie gardzi; potężny siłą i sercem.” (Księga Joba 36,5)

Któż może przyrównać się do Boga? Któż ma takie zrozumienie, jak On? Kto zna wszystkie nasze słabości tak, jak On? Mimo to, Bóg nie pogardza nikim.

Boży współpracownicy w dziele błogosławienia i pomagania ludziom

Jeśli pozwolimy, by zmysł Chrystusowy był w nas i z pokorą będziemy uważali innych za lepszych od siebie, wtedy będziemy w stanie pomóc ludziom i ich błogosławić. Bóg ma szczególną troskę o słabych i ubogich. „Biada pasterzom Izraela, którzy sami siebie paśli! Czy pasterze nie powinni raczej paść trzody? Ja sam będę pasł moje owce i Ja sam ułożę je na ich legowisku – mówi Wszechmocny Pan.” (Księga Ezechiela 34,2; 15)

Bóg gniewał się na pasterzy Izraela, ponieważ nie wzmacniali słabych ani nie leczyli chorych, ani też nie szukali i nie przyprowadzali z powrotem tych, którzy się oddalili i zgubili. Przyobleczmy się w miłość, która jest spójnią doskonałości i stańmy się Bożymi współpracownikami, by ubodzy oraz słabi mogli rozwijać się i rozkwitać w Bożym ogrodzie. Czyniąc tak, czcimy również Stwórcę.

Ten artykuł został przetłumaczony z języka norweskiego i po raz pierwszy opublikowany pod tytułem: „Pogarda względem ubogiego” („Forakt for den ringe”) w czasopiśmie BCC Ukryte Skarby w grudniu 1970 roku.
© Stiftelsen Skjulte Skatters Forlag 1970 | ActiveChristianity