Zachęcenie, by dążyć do sprawiedliwości!

Dążenie do sprawiedliwości jest drogą życia, gdyż „sprawiedliwość ratuje od śmierci.” (Przypowieści Salomona 10,2)

Pierwszym krokiem w stronę życia jest wiara w odkupienie, która zostaje nam poczytana za sprawiedliwość, nawet jeśli nie uczyniliśmy żadnego sprawiedliwego uczynku. (List do Rzymian 4,3-6)

Dążenie do sprawiedliwości

Właśnie wtedy celem staje się to, byśmy mieli osobisty dział w sprawiedliwości: sprawiedliwość w życiu i udział w boskiej naturze, która również jest prawa i na wskroś sprawiedliwa. Jeżeli to ma się stać rzeczywistością w nas, wtedy stary człowiek musi zostać ukrzyżowany; musi umrzeć, gdyż on jest i zawsze pozostanie niesprawiedliwy i niepoprawny. Jednak fakt, że nie da się go  poprawić, niczego nie zmienia, gdyż przez wiarę może zostać ukrzyżowany i złożony w śmierć – zewleczony, jak mówi Biblia. (List do Efezjan 4,22-24; List do Kolosan 3,9)

Jedynie wtedy możemy zacząć czynić sprawiedliwość, ponieważ nowy człowiek jest tworzony według Boga, w prawdziwej sprawiedliwości i świętości prawdy. (List do Efezjan 4,22-24)

Każdy krok na tej drodze jest krokiem w sprawiedliwości. Postęp na tej drodze życia jest równoznaczny z postępem i wzrostem w sprawiedliwości. Dlatego jest napisane: „Niech odstąpi od niesprawiedliwości każdy, kto wzywa imienia Pańskiego.” (II List do Tymoteusza 2,19) „Jeżeli wiecie, że jest sprawiedliwy, wiedzcie też, że każdy, kto postępuje sprawiedliwie, z Niego się narodził.” (I List Jana 2,29) „Kto nie postępuje sprawiedliwie, nie jest z Boga.” (I List Jana 3,10) oraz: „(…) zdążaj do sprawiedliwości (…)” (II List do Tymoteusza 2,22) Wszystkie te napomnienia dotyczą osobistej sprawiedliwości w naszych uczynkach.

W miarę, jak nasze własne, niesprawiedliwe życie jest składane w śmierć, wzrasta w nas sprawiedliwe Boże życie. Przy każdym wzroście sprawiedliwości, niesprawiedliwość odpowiednio się zmniejsza. Z każdym nowym światłem, jakie otrzymujemy od Boga, odkrywamy nową niesprawiedliwość w naszych myślach, słowach i uczynkach. Przez wiarę bierzemy wtedy udział w odpowiednim rozwoju i wzrastamy w sprawiedliwości. Czynimy kolejny krok na drodze sprawiedliwości, która w rzeczywistości jest drogą życia. „Wykonywanie sprawiedliwości i prawa milsze jest Panu niż krwawa ofiara.” (Przypowieści Salomona 21,3)

Prawdziwa sprawiedliwość

Nie wystarczy, że zapłacisz na czas swoje rachunki, zwrócisz, jeśli coś pożyczyłeś lub ukradłeś, złożysz rzetelne sprawozdanie ze swoich dochodów na zeznaniu podatkowym i będziesz czynił wszystko, co mieści się w kategoriach powszechnie rozumianej sprawiedliwości. Dążenie do sprawiedliwości oznacza, że musisz pokonać drugą milę; czyli odrzucić własne pragnienia i wymagania, by móc czynić dobro i błogosławić innych. Ogólnie rzecz biorąc, oznacza to, że postępujesz względem innych tak, jak sam byś chciał, by inni postępowali względem ciebie. Jeśli według Bożej łaski, masz siłę, umiejętności i możliwości, możesz dzielić się tym, co posiadasz z biednymi, chorymi, słabymi – z tymi, którzy mają mniej sił i umiejętności. (List do Efezjan 4,28; Psalm 112,9) Pamiętaj o tym: „co masz, czego nie otrzymałbyś?” (I List do Koryntian 4,7)

W Bogu jest wielki ocean sprawiedliwości; sprawiedliwość we wszelkich możliwych kierunkach i stopniach! Więc bądźmy posłuszni temu napomnieniu: „Dążmy do sprawiedliwości!”

„Sprawiedliwy wyrośnie jak palma, rozrośnie się jak cedr Libanu.” (Psalm 92,12-15)

Ten artykuł został przetłumaczony z języka norweskiego i jest skróconą wersją rozdziału „Droga sprawiedliwości” w książce „Droga życia,” opublikowanej po raz pierwszy w styczniu 1935 roku.
© Copyright Stiftelsen Skjulte Skatters Forlag