“Zazdrość jest próchnicą kości”

Pojęcie zazdrości jest znane wśród ludzi. Kiedy widzimy, że ktoś ma coś, co również chcielibyśmy mieć – dobra materialne, cechy osobowości, pracę albo talent – wtedy naturalną reakcją człowieka jest zazdrość. Potrzeba świadomej pracy, żeby uwolnić się od zazdrości tak, by móc być wdzięcznym za to, co mamy i cieszyć się z cieszącymi. (List do Rzymian 12, 15)

Dlaczego zazdrość jest niewłaściwa?

Jeżeli zazdrość pojawia się i ma przyzwolenie żyć i wzrastać w sercu człowieka, to prowadzi do okropnych konsekwencji. W Biblii możemy przeczytać wiele historii na ten temat.

Kiedy ofiara Abla została przyjęta przez Boga, a Kaina nie, ten z zazdrości zabił swojego brata (I Księga Mojżeszowa 4,3-8). Kiedy Korach zazdrościł Mojżeszowi, został pochłonięty przez ziemię (IV Księga Mojżeszowa 16). Gdy Saul pozwolił, by zazdrość względem Dawida zawładnęła jego sercem, zakończyło się to tym, że zginął w bitwie (I Księga Samuela 18). Nawet Jezus został zabity przez religijnych przywódców tamtych czasów z powodu zazdrości.

„Umysł spokojny zapewnia ciału życie, lecz namiętność (zazdrość) toczy członki jak robak – jest próchnicą kości”– tłumaczenie angielskie. (Przypowieści Salomona 14,30)

To nie jest grzech być kuszonym do zazdrości, lecz jeśli pozwalamy jej żyć i jątrzyć, staje się destrukcyjna. Tworzy podziały między ludźmi, niszczy związki, sieje niezgodę, stwarza ducha goryczy i zła. Sprawia, że ludzie postępują i mówią w toksyczny sposób. Zazdrość zdecydowanie jest grzechem i tak też jest określona w Słowie Bożym.

„Bo gdzie jest zazdrość i kłótliwość, tam niepokój i wszelki zły czyn.” (List Jakuba 3,16)

Jak przezwyciężyć zazdrość?

Pokuszenie jednak nie musi prowadzić do grzechu! Jest wyjście. (I List do  Koryntian  10, 13) Jezus przezwyciężył wszelki grzech, gdy żył tutaj na ziemi. Był kuszony we wszystkim jak my, lecz nie zgrzeszył. W rezultacie może współczuć ze słabościami naszymi i pomóc nam, gdy jesteśmy kuszeni. Istnieje tron łaski, do którego z odwagą możemy przystąpić i otrzymać miłosierdzie oraz znaleźć łaskę (moc od Ducha Świętego) ku pomocy, by przezwyciężyć zazdrość za każdym razem, kiedy jesteśmy kuszeni. (List do Hebrajczyków 2,18; 4,15-16) Możemy zwyciężyć, tak jak On zwyciężył.

W jaki sposób możemy zwyciężyć? Najpierw musimy się przyznać do zazdrości. Dla nas, ludzi naturalne jest upieranie się, że nie jesteśmy zazdrośni. Jeśli jednak pragnieniem naszego serca jest to, by naprawdę uwolnić się od wszelkiego grzechu, wtedy musimy uniżyć się i przyznać do prawdy.

Zaczyna się od małej, niepozornej myśli. „To takie niesprawiedliwe.” „Za kogo oni się uważają?” „Dlaczego to nie ja otrzymałem uznanie i pochwałę? Dlaczego zawsze inni są błogosławieni?” Takie proste rzeczy skłaniają naszą duszę – znaną również jako uczucia i „rozum” – do reagowania i odreagowania. To dotyczy naszego ego. Możemy je znaleźć w pracy, w szkole, w naszym małżeństwie i rodzinie, jak również w naszej służbie dla Boga.

Paweł złożył świadectwo, że „z Chrystusem jestem ukrzyżowany; żyję więc już nie ja, ale żyje we mnie Chrystus; a obecne życie moje w ciele jest życiem w wierze w Syna Bożego, który mnie umiłował i wydał samego siebie za mnie.” (List do Galacjan 2,20). Przez wiarę również my możemy uważać samych siebie – nasze uczucia, myśli, opinie, ego, itd. – za ukrzyżowane z Chrystusem. Wtedy jesteśmy żywi dla Boga w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. (List do Rzymian 6,7-11) Jeżeli postępujemy według tej wiary, możemy przezwyciężyć pokuszenia do zazdrości, a w zamian wzrastać w zadowoleniu i wdzięczności. Kiedy jesteśmy kuszeni, możemy modlić się o moc, by pozostać na krzyżu razem z Chrystusem i pamiętać, że to On żyje teraz we mnie i mogę reagować zgodnie z Jego cnotami – niezależnie od tego, jak się czuję. Wtedy „niepokój i wszelki zły czyn” nie będą rezultatem moich czynów. Zamiast tego tworzę życie i pokój. (List do Rzymian 8,6)

Rezultat przezwyciężania zazdrości

Wtedy otrzymujemy również objawienie, czym jest Ciało Chrystusowe. Jeśli mamy służyć Chrystusowi i członkom Jego Ciała (Zborowi), to nie może być zazdrości i podziałów, tylko jedność. Członki Ciała nie mogą działać przeciwko sobie, w innym wypadku Ciało nie będzie w stanie funkcjonować. Apostoł Paweł tak jasno pisze o tym w I Liście do Koryntian 12,12-27. Jeśli jeden członek cierpi, cierpią z nim wszystkie członki. Jeśli jeden członek doznaje czci, wszystkie członki radują się razem z nim. Tutaj nie ma miejsca na zazdrość!

(Możesz przeczytać więcej na temat Ciała Chrystusowego w Liście do Rzymian 12, 3-6 oraz w Liście do Efezjan – 4 rozdział)

Pomyśl, że możemy wzrastać w cnotach, zamiast pozwalać czemuś takiemu, jak zazdrość, zabierać nasz czas i możliwości oraz kraść naszą radość! Jeżeli dostrzegamy nasze ograniczenia i w zamian widzimy uczynki, jakie Bóg dla nas przygotował, będziemy pasowali do Ciała Chrystusowego dokładnie tak, jak powinniśmy. Nie będziemy zabierali więcej miejsca, niż łaski, jaką do tego otrzymaliśmy od Boga i będziemy użytecznymi członkami, które pracują razem w jedności i harmonii. Możemy osiągnąć doskonałe odpocznienie i pokój, wzrastając w zadowoleniu i wdzięczności.

„Skoro dusze wasze uświęciliście przez posłuszeństwo prawdzie ku nieobłudnej miłości bratniej, umiłujcie czystym sercem jedni drugich gorąco.” (I List Piotra 1,22-25)