Znaczenie zbawienia

Grzech dokonał wielkiego spustoszenia i bałaganu w sercu, w życiu i w zmyśle człowieka. Możemy powiedzieć, że całe zbawienie – od początku, do końca – polega na oczyszczaniu i sprzątaniu tego bałaganu. Bóg jest Bogiem porządku.

Proces zbawienia

Po pierwsze chrześcijanin musi zostać oddzielony od złego towarzystwa i wszystkiego, co jest nieczyste na tym świecie. (II List do Koryntian 6,14 – 7,1) Życie chrześcijanina nie da się pogodzić z życiem i z ludźmi tego świata. Po drugie, jest to sprawa Słowa Bożego – słów życia oraz światła życia – przenikającego naszego wewnętrznego człowieka i ustawicznie rozdzielającego nasze myśli, słowa i czyny tak, by nasze grzeszne, ludzkie skłonności były coraz bardziej oczyszczane i oddzielane. Jest to stały proces uświęcenia. Najpierw przychodzi oddzielenie i wypławienie poprzez pokutę i przebaczenie, a następnie oczyszczanie i uszlachetnianie przez posłuszeństwu Słowu Bożemu. (Księga Malachiasza 3,2-3) Wszelką nieczystość, która do nas przylgnęła – musimy usunąć, a wszelki brud, który przeniknął naszego wewnętrznego człowieka – oczyścić.

„Bo Słowo Boże jest żywe i skuteczne, ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić zamiary i myśli serca.”
(List do Hebrajczyków 4,12)

Zbawienie: oddzielenie

Jeśli szczerze i z powagą nie bierzemy Słowa życia do serca – innymi słowy, nie stosujemy go w praktyce – to oczyszczenie nie będzie całkowite; w dalszym ciągu będzie panował nieporządek i bałagan. To okropne zamieszanie i chaos panuje często w ludzkich sercach, w ich domach, we wzajemnych relacjach i w zgromadzeniach.

Jeśli jednak Słowo Boże zaczyna w coraz głębszym stopniu oddzielać duszę od ducha – osądzając myśli i zamiary serca, by to, co grzeszne zostało całkowicie oddzielone, wtedy powstaje harmonia i wielkie błogosławieństwo!

Prorocy i przywódcy w Starym Przymierzu byli karceni, ponieważ nie uczyli ludzi odróżniać dobra od zła, oddzielać tego, co święte od tego, co nieczyste, itd. (III Księga Mojżeszowa 10,10) Możemy powiedzieć, że właściwie wszystko skupia się na tej jednej sprawie.

To, ile zostało rozdzielone w naszym wewnętrznym człowieku wskazuje, jak wielki uczyniliśmy postęp na drodze życia.

Jest to skrócona wersja artykułu, opublikowanego po raz pierwszy w norweskim czasopiśmie BCC „Ukryte Skarby”w grudniu 1957 roku.

© Copyright Stiftelsen Skjulte Skatters Forlag