Życie pełne radości

To jest zupełnie możliwe, by we wszystkich okolicznościach życia, prowadzić życie pełne radości!

Uczucia przychodzą i odchodzą, ale radość jest czymś więcej, niż tylko uczuciem! Radość jest pewnością (świadomym stanem) pojawiającym się dzięki wyborom, jakich w życiu dokonujemy, a które podobają się Bogu. „Umiłowałeś sprawiedliwość, a znienawidziłeś nieprawość: Dlatego namaścił cię, o Boże, Bóg twój olejkiem wesela jak żadnego z towarzyszy twoich” (List do Hebrajczyków 1,9).

Radość w próbach

Nie mamy doświadczać radości tylko w dobrych, sprzyjających okolicznościach; żyjąc według Słowa Bożego możemy także doświadczyć radości, kiedy jesteśmy chorzy, zmęczeni lub znajdujemy się w nieprzyjemnych sytuacjach. Apostoł Jakub pisze „Poczytujcie to sobie za najwyższą radość, bracia moi, gdy rozmaite próby przechodzicie” (List Jakuba 1,2). W jaki sposób te próby mogą jednak przynieść nam radość?

Następny werset daje odpowiedź: „Wiedząc, że doświadczenie wiary waszej sprawia wytrwałość” (List Jakuba 1,3). Kiedy doświadczam, że okoliczności nie są łatwe, czuję się źle, jestem zmęczona i samotna – właśnie wtedy znajduję grzech w mojej naturze, który powoduje, że czuję się taka nieszczęśliwa. Znajduję moją niecierpliwość i niezadowolenie. Te niesprzyjające okoliczności dają możliwość, by zaprzeć się grzechu w mojej naturze i zastąpić je cnotą. To jest rzeczywiście coś, z czego mogę się cieszyć!

Werset jednej pieśni, napisanej z życia i ze serca przez wiernego brata, mówi prawdę:

«O Panie, Twe prawo chcę czynić.
Pragnieniem mym cierpieć jak Ty.
Już nic mi nie może zaszkodzić,
Bo wszystko zbawieniem jest mi.»

(Elihu Pedersen, Drogi Pańskie # 283)

Radość ze służenia innym

Doświadczyłam, że posłuszeństwo Bogu daje radość. Kiedy myślę o Jego miłości do mnie i jestem Mu posłuszna, wtedy odczuwam to dobre oddziaływanie jakie przynosi posłuszeństwo, zarówno mnie samej, jak i innym wokół mnie. Słowo Boże mówi, by miłować i służyć bliźnim: „I nie czyńcie nic z kłótliwości ani przez wzgląd na próżną chwałę, lecz w pokorze uważajcie jedni drugich za wyższych od siebie. Niechaj każdy baczy nie tylko na to, co jego, lecz i na to, co cudze” (List do Filipian 2,3-4). Jeżeli jestem skupiona na moich własnych uczuciach, problemach, myślach i mniemaniach, wtedy nie doświadczam radości.

Jeżeli jestem skupiona na moich własnych uczuciach, problemach, myślach i mniemaniach, wtedy nie doświadczam radości.

Radość ze Słowa Bożego

Słowo Boże mówi, że mam polegać na Bogu z całego swojego serca. Radością jest szukać Bożego prowadzenia oraz ufać Jemu, że będzie mnie strzegł i prowadził według swojej doskonałej woli.

Łatwo jest ulegać swoim uczuciom i ludzkim skłonnościom; trzeba włożyć sporo pracy w to, by być radosnym, kiedy sytuacja albo nastrój mówi coś innego. Muszę dokonać wyboru. Muszę modlić się o pomoc i być posłuszną Słowu Bożemu.

Słowo Boże mówi, że mam wrzucić wszelkie swoje troski na Boga. Przez modlitwę możemy odrzucić wszelkie ciężkie, przygniatające myśli, gdyż wiemy, że wszystkie próby służą nam ku najlepszemu; „A nie tylko to, chlubimy się też z ucisków, wiedząc, że ucisk wywołuje cierpliwość, a cierpliwość doświadczenie, doświadczenie zaś nadzieję” (List do Rzymian 5,3-4). Radość jest lekka. Jeśli wybierzemy to, co właściwe, wtedy troski, powątpiewanie i ziemskie zmartwienia oddalają się. Taki jest rezultat posłuszeństwa Słowu Bożemu i to jest nagroda dla tych, którzy czynią Bożą wolę. To możemy także zobaczyć w życiu Jezusa. Radość to tęsknota za rzeczami o wiecznej wartości, a nie dobra materialne, pieniądze, cześć czy idealne małżeństwo lub kariera.

Każdy wybór, by być posłusznym Bogu, jest krokiem oddalającym mnie od grzechu i przygniatających myśli w stronę wde.