Żywa wiara: stać się nowym stworzeniem!

„Nie wspominajcie dawnych wydarzeń, a na to, co minęło, już nie zważajcie! Oto Ja czynię rzecz nową: Już się rozwija, czy tego nie spostrzegacie? Tak, przygotowuję na pustyni drogę, rzeki na pustkowiu. (…) Lud, który sobie stworzyłem, będzie zwiastował moją chwałę.” Izajasza 43, 18-19, 21.

Ze śmierci do życia

Wielu ludzi nie potrafi uwolnić się całkowicie od swojej przeszłości. Diabeł, książę ciemności, który nosi również okropne imię „oskarżyciela naszych braci” (Objawienie Jana 12,10) próbuje nieustannie zwrócić nasze oczy na sprawy, które zniechęcają, a nawet doprowadzają ludzi do rozpaczy. Jeśli jednak prosiliśmy Jezusa o przebaczenie naszych grzechów i uporządkowaliśmy swoje życie w dziedzinach dotyczących innych osób oraz oczyściliśmy się od złego sumienia, możemy odwrócić się plecami do tych mocy ciemności – teraz i na całą wieczność. Chrystus wykupił nas swoją drogocenną krwią z wszelkich grzechów – zarówno wielkich, jak i małych.

Diabeł będzie próbował wyciągnąć na powierzchnię to, co Jezus wrzucił w morze zapomnienia, lecz możemy mu się przeciwstawić, mocni w wierze, a wtedy ucieknie od nas. Przez wiarę zostaliśmy na zawsze wyrwani z mocy ciemności i przeniesieni do światłości, ze śmierci do życia i z władzy szatana do Boga.

Dzięki żywej wierze w Boga, możliwe jest uwolnić się od ciężaru przeszłości. Jeżeli uporządkowaliśmy wszystkie swoje sprawy z Bogiem i z ludźmi, to nie możemy pozwolić, by szatan gnębił nas przez to, co wydarzyło się wcześniej. Chrystus pragnie prowadzić nas do swojej cudownej światłości i do swojej chwały, która przychodzi, gdy On pracuje i tworzy w nas coś nowego.

Przyszłość pełna światła i życia

Kiedy zostaliśmy uwolnieni od grzechu, staliśmy się sługami Bożymi. Mamy wtedy dział w uświęceniu, a na koniec – życie wieczne. Wszystko to, co nowe i dobre może promieniować z nas w tym procesie uwalniania nas z grzechu – i tylko wtedy możemy tego doświadczać. Rzeki wody żywej zaczynają płynąć i powstają urodzajne pola tam, gdzie wcześniej wiedliśmy pustynne życie. Doświadczymy tego nie tylko ku naszej własnej radości, lecz również ku radości i szczęściu innych. Jesteśmy kształceni, by przynosić chwałę Bogu! Oby nasze zainteresowania i wszelkie myśli były w tym nowym, Bożym dziele.

Mamy przed sobą wspaniałą przyszłość w Chrystusie – przyszłość pełną światła i życia, odpocznienia i wdzięczności oraz radości i pokoju.

Apostoł Paweł pisze w Liście do Filipian 3,13-14: „(…) zapominając o tym, co za mną, i zdążając do tego, co przede mną, zmierzam do celu, do nagrody w górze, do której zostałem powołany przez Boga w Chrystusie Jezusie.” Celem Pawła było zdobycie nagrody, której nikt nie jest w stanie opisać ani w pełni wyrazić jej wspaniałości. (I List do Koryntian 2,9) Apostoł napomina młodych: „Młodzieńczych zaś pożądliwości się wystrzegaj, a zdążaj do sprawiedliwości, wiary, miłości, pokoju z tymi, którzy wzywają Pana z czystego serca.” (II List do Tymoteusza 2,22)

Oby nic ze starego życia nie było nam przeszkodą, czy ciągłym problemem. „Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe.” (II List do Koryntian 5,17). Cnoty Chrystusowe zawierają wszystko, co dobre i nowe, więc czy nie powinny wypływać z nas tak, jak nigdy wcześniej? Staniemy się błogosławieni, pełni radości i pokoju oraz żywej nadziei, mimo, że wokół nas jest tak wiele niepokoju i strachu. Całe niebo jest po naszej stronie.

„Zwycięzcę uczynię filarem w świątyni Boga mojego i już z niej nie wyjdzie, i wypiszę na nim imię Boga mojego, i nazwę miasta Boga mojego, nowego Jeruzalem, które zstępuje z nieba od Boga mojego, i moje nowe imię.” (Objawienie Jana 3,13-14;  21,2).

To jest skrócona wersja artykułu, który po raz pierwszy został opublikowany w czasopiśmie BCC „Skjulte Skatter” („Ukryte Skarby”) pod tytułem „Stare i Nowe” w styczniu 1984 roku.
© Copyright Stiftelsen Skjulte Skatters Forlag