Co to znaczy umartwiać sprawy ciała?

„Jeśli bowiem według ciała żyjecie, umrzecie; ale jeśli Duchem sprawy ciała umartwiacie, żyć będziecie.” (List do Rzymian 8,13)

Przez ten jeden werset możemy wiele zrozumieć. Co to znaczy żyć według ciała? Co to znaczy umartwiać sprawy ciała? Ważne, by to wiedzieć, gdyż werset ten jasno mówi, że jeśli tak czynimy, będziemy żyć!

Żyć według ciała oznacza to samo, co świadome pobłażanie chęciom ciała (List do Galacjan 5,16) lub uleganie własnym pożądliwościom, gdy jesteśmy kuszeni. (List Jakuba 1,14-15) Jest to świadome popełnianie grzechu, czyli wykroczenie i łamanie Bożych praw, które poznaliśmy już wcześniej.

Uczynki ciała

Uczynki ciała – to rzeczy, o których wiemy, że są grzechem, zanim je uczynimy. Jeśli w dalszym ciągu postępujemy według ciała, czyli żyjemy w grzechu, umrzemy. Jeśli jednak nie żyjemy według ciała, wtedy ukrzyżowaliśmy ciało wraz z jego namiętnościami i żądzami. (List do Galacjan 5,24) Jesteśmy ukrzyżowani dla wszystkiego, o czym wiemy, że jest grzechem. Innymi słowy, gdy jesteśmy kuszeni do grzechu, nie popełniamy go. Oczywiście nie oznacza to, że nasza chęć do czynienia grzechu znika sama z siebie. Jest to nastawienie umysłu, które wymaga, byśmy toczyli dobry bój przezwyciężając grzech – co oznacza cierpienie, jakie niesie ze sobą zapieranie się chęci i pożądliwości w ciele.

„Podobnie i wy uważajcie siebie za umarłych dla grzechu, a za żyjących dla Boga w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. Niechże więc nie panuje grzech w śmiertelnym ciele waszym, abyście nie byli posłuszni pożądliwościom jego.” (List do Rzymian 6,11-12)

„Ponieważ więc Chrystus cierpiał w ciele, uzbrójcie się też i wy tą myślą, gdyż kto cieleśnie cierpiał [kto cierpiał w ciele], zaniechał grzechu, aby pozostały czas doczesnego życia poświęcić już nie ludzkim pożądliwościom, lecz woli Bożej.” (I List Piotra 4,1-2)

Sprawy ciała

Co ważniejsze – jest napisane, że jeśli Duchem umartwiamy sprawy ciała, żyć będziemy! (List do Rzymian 8,13) Czym więc są te sprawy ciała i czym się one różnią od uczynków ciała? (List do Galacjan 5,19-21) Sprawy ciała to rzeczy, o których wiemy, że są złe dopiero po ich wykonaniu, ponieważ Duch Święty wskazuje nam na nie – kiedy otrzymamy nowe światło, że to, co uczyniliśmy, było złe. Dlatego wszystko to, co czynimy nieświadomie – nie zgadzając się na to naszym umysłem i oświeconą wewnętrzną istotą – jest sprawą ciała. Jeśli przyjmiemy światło i osądzamy te sprawy Duchem, a tym samym zwyciężymy nad nimi, wtedy nie ma potępienia dla nas z powodu spraw ciała. (List do Rzymian 7,25 i 8,1-2)

Dwie rzeczy są konieczne, aby „żyć” –  naśladować Chrystusa:

1. Już dłużej nie żyję według ciała tak, by uczynki ciała zniknęły. Innymi słowy: Nie czynię już dłużej tego, co wiem, że jest złe.
   (I List Piotra 4,1-2)
2. Sprawy ciała muszą być umartwiane (osądzone, odrzucone) jedna po drugiej, gdy tylko pada na nie światło. Innymi słowy: Przestaję czynić rzeczy, które w nowym świetle okazują się być złe.
   (List do Rzymian 8,13; I List Jana 1,6-8)

Doprowadzić do śmierci – umartwić

Nie możemy nienawidzić – lub krzyżować – rzeczy, o których nie wiemy, że są złe. Ukrzyżowanie nie może sięgnąć dalej, niż światło, jakie mamy. Jednak może i też powinno działać tak daleko, jak sięga światło. Aby umartwić grzech – zarówno uczynki ciała, jak i sprawy ciała (które są umartwiane po wykonaniu) musisz:

1. Osądzić – przyznać prawdę; widzieć je jako grzech.
2. Nienawidzić – widzieć w grzechu ogrom grzeszności (List do Rzymian 7,13)
3. Nie czynić tych rzeczy – zapieraj się w pokuszeniu i nie zgadzaj się z grzechem, gdy otrzymałeś na niego światło. To jest możliwe przez moc Ducha Świętego, darowaną tym, którzy są Jemu posłuszni.

Jeśli tak czynisz, wtedy grzech będzie nie tylko stłumiony, ale rzeczywiście umrze. Przez wiarę i cierpliwość dojdziesz do momentu, w którym nie będziesz już dłużej kuszony do danego grzechu. To jest Boska natura, która jest nam obiecana i do której zostaliśmy powołani.
(List Jakuba 1,13-14; II List Piotra 1,3-4; II List do Koryntian 3,18)

„Umiłowani, teraz dziećmi Bożymi jesteśmy, ale jeszcze się nie objawiło, czym będziemy. Lecz wiemy, że gdy się objawi, będziemy do niego podobni, gdyż ujrzymy go takim, jakim jest.” (I List Jana 3,2-3)