W jaki sposób jutrzenka może wzejść w naszym życiu?

„Mamy więc słowo prorockie jeszcze bardziej potwierdzone, a wy dobrze czynicie, trzymając się go niby pochodni, świecącej w ciemnym miejscu, dopóki dzień nie zaświta i nie wzejdzie jutrzenka w waszych sercach.” (II List Piotra 1,19)

Słowo prorockie zostało potwierdzone

Prorocy w Starym Przymierzu, prowadzeni przez Ducha Bożego, prorokowali o Jezusie i o życiu nowego przymierza, które On miał ze sobą przynieść. Apostołowie mieli potwierdzenie tych proroczych słów, gdy zobaczyli życie Jezusa – zobaczyli Gwiazdę Poranną.

„Co było od początku, co słyszeliśmy, co oczami naszymi widzieliśmy, na co patrzyliśmy i czego ręce nasze dotykały, o Słowie żywota - a żywot objawiony został, i widzieliśmy, i świadczymy, i zwiastujemy wam ów żywot wieczny, który był u Ojca, a nam objawiony został.” (I List Jana 1,1-2)

„A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwałę jego, chwałę, jaką ma jedyny Syn od Ojca, pełne łaski i prawdy.” (Ew. Jana 1,14)

Ponieważ słowo prorocze wykonało się w Jezusie, może również zostać wykonane w moim życiu i stać się rzeczywistością, na którą można patrzeć i której można dotykać.

Światło, które świeci do wnętrza mojego życia

Słowo jest światłem, które oświetla moje wnętrze i odsłania wszystkie ciemne miejsca - obszary, gdzie nie jest tak, jak powinno być; czyli grzech w moim ciele. Ale prorokuje również o tym, jak może być w przyszłości, jeżeli będę zważać na to światło!

Na przykład, kiedy czytam słowa z I Listu do Koryntian 13 o tym, że miłość „wszystko zakrywa, wszystkiemu wierzy, wszystkiego się spodziewa, wszystko znosi”, to przede wszystkim widzę, że z natury taka nie jestem. Jednak słowo prorocze daje mi nadzieję i wiarę, że taką właśnie mogę się stać! Jeżeli to przyjmę, jeżeli miłuję światło, wtedy uniżę się, przyznam, że nie jestem taka, jaka powinnam być i udam się do tronu łaski, by otrzymać pomoc w przezwyciężeniu grzechu, który został mi objawiony.

Gdy więc znajdę się w sytuacji, w której coś się pojawi – na przykład niecierpliwość, podejrzliwe myśli lub złość – wtedy w mocy Ducha Świętego mogę walczyć z tymi pokusami i przezwyciężyć je w myślach tak, by miłość mogła wzrastać w moim życiu. Wtedy oczyszczam się z grzechu i zastępuję go cnotą; przechodzę z ciemności do światłości. Słowo staje się rzeczywistością w moim życiu, ciałem w moim wnętrzu, a jego światło staje się moim własnym.

W miarę jak stopniowo przezwyciężamy nasze ciało grzechu, stajemy się coraz bardziej wolni. Stajemy się szczęśliwymi, promiennymi, wyzwolonymi ludźmi. Światło, które otrzymujemy, promieniuje z nas i inni mogą zobaczyć życie Chrystusa w nas. To jest życie, które przyciąga innych do Chrystusa.

Gwiazda poranna wschodzi w moim sercu

W Objawieniu Jana 22,16 Jezus nazywa siebie Gwiazdą Poranną. „Ja, Jezus, wysłałem anioła mego, by poświadczył wam to w zborach. Jam jest korzeń i ród Dawidowy, gwiazda jasna poranna.” Gwiazda poranna jest doskonałą pełnią światła.

W miarę naszego postępu na drodze przyznawania się do grzechu, objawionego przez światło i przezwyciężonego, nasze wewnętrzne życie również napełnia się światłem w coraz większym stopniu, aż dojdziemy do punktu, w którym zaświta dzień, a jutrzenka, gwiazda poranna – pełnia światłości i doskonałości – wzejdzie w naszych sercach. Staniemy się wtedy podobni do obrazu Syna Jego. (List do Rzymian 8,29)

 „Ale droga sprawiedliwych jest jak blask zorzy porannej, która coraz jaśniej świeci aż do białego dnia.” (Przypowieści Salomona 4,18)

Przeczytaj więcej tutaj: Słowa prorockie i Duch proroctwa