8 fundamentalnych wersetów biblijnych, połączonych ze wspaniałymi obietnicami

Jezus w swoim „Kazaniu na Górze” przekazał uczniom tak zwane „Błogosławieństwa.” Osiem wersetów z niewiarygodnymi obietnicami dla tych, którzy żyją i postępują według nich! Te osiem wersetów biblijnych stanowi fundament nauki Jezusa na temat tego, co znaczy być chrześcijaninem.

Wyjaśnienie błogosławieństw

Błogosławieni ubodzy w duchu

„Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem ich jest Królestwo Niebios.” (Ew. Mateusza 5,3)

Być ubogim w duchu oznacza wyznawać to samo, co Jezus: „Nie mogę sam z siebie nic uczynić (…) bo staram się pełnić nie moją wolę, lecz wolę tego, który mnie posłał.” (Ew. Jana 5,30)

Ubóstwa w duchu nie należy mylić z nieśmiałością czy bojaźliwością. Ubóstwo w duchu oznacza, że pragniesz być taki, jak Jezus, twój Mistrz, ale dostrzegasz, jak niezdolny jesteś, by zrobić to sam. Nie wiesz, jak „czynić to, co dobre,” jak mówi Paweł, mimo że pragniesz tego z całego swojego serca. (List do Rzymian 7,18)

Ubóstwo w duchu sprawia, że zwracasz się do Boga, by znaleźć Jego wolę w każdej podejmowanej przez siebie decyzji – zanim otworzysz swoje usta i zanim dokonasz osądu. Ono sprawia, że jesteś gotowy do nauki i chętny do przyjmowania instrukcji od Boga przez Jego Ducha Świętego. Pusta szklanka może zostać napełniona. Kiedy jesteś ubogi w duchu, Bóg może napełnić cię swoimi bogactwami – cnotami Chrystusa. Wtedy otrzymujesz Królestwo Niebios do swojego wnętrza, a inni wokół ciebie również to odczuwają!

Tutaj można przeczytać więcej: 20 przykładów na to, co to znaczy być ubogim w duchu

Błogosławieni, którzy się smucą

„Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.” (Ew. Mateusza 5,4)

Czy jesteś zmęczony nie tylko konsekwencjami swojego grzechu, ale również tym, że się to stale powtarza? Czy smucisz się faktem, że twoje pragnienie, by być dobrym, nie zawsze objawia się w tym, co czynisz i mówisz? Jak możesz zostać „napełniony olejkiem radości?”

„Albowiem smutek, który jest według Boga, sprawia upamiętanie ku zbawieniu i nikt go nie żałuje; smutek zaś światowy sprawia śmierć.” (II List do Koryntian 7,10) Smutek według Boga przychodzi, kiedy widzimy naszą prawdziwą naturę w świetle Słowa Bożego oraz dostrzegamy, jak wiele nam brakuje do boskiej natury – Bożej natury. Pocieszenie, jakie Jezus oferuje wszystkim smucącym się według Boga, jest takie, że grzech, którego żałują, może się zakończyć w ich życiu. W Księdze Izajasza 61,2-3 jest napisane, że Jezus przyszedł z radosną nowiną: „(…) abym dał płaczącym nad Syjonem zawój zamiast popiołu, olejek radości zamiast szaty żałobnej (…)”

Czy smucisz się z powodu swojej nieudolności, by być prawdziwie dobrym względem innych? Czy widzisz, jak daleki jesteś od życia opisanego w Biblii? Czy bolejesz nad tym, że jesteś związany grzechem, który mieszka w tobie i jesteś niewolnikiem grzechu? Jeśli twoja odpowiedź brzmi: „tak,” będziesz pocieszony, gdyż twój smutek według Boga sprawi upamiętanie i doprowadzi do czynu, do posłuszeństwa, a w końcu do zbawienia – do życia.

Właśnie dlatego jest napisane w Księdze Kaznodziei Salomona 7,3: „Lepszy jest smutek niż śmiech, bo gdy smutek jest na twarzy, serce staje się lepsze.” Twój smutek zostanie zastąpiony olejkiem radości i wesela. (Ks. Izajasza 61,3; List do Hebrajczyków 1,9)

Błogosławieni cisi

„Błogosławieni cisi, albowiem oni posiądą ziemię.” (Ew. Mateusza 5,5)

Czy być cichym wydaje ci się mało atrakcyjne? Czy uważasz, że oznacza to być „popychadłem" lub „wycieraczką?”

Takie zrozumienie jest dalekie od prawdy! Jezus był cichy, ale nigdy nie można było Go opisać, jako „popychadło".

Być cichym oznacza, że przestajesz stawiać siebie na pierwszym miejscu, a twoim najwyższym priorytetem staje się czynienie Bożej woli. Sprawdzasz, czy nie napełniasz się zbyt wieloma innymi rzeczami, które powodują, że nie potrafisz słuchać, ani widzieć Bożego prowadzenia. Wykorzystujesz czas, by czytać Biblię i modlić się, dzięki czemu dowiadujesz się, jak żyć dla Niego. Gdy poznajesz Jego wolę, wtedy zawsze możesz czynić to, co właściwe.

Cichość nie oznacza, że jesteś słabą i nieśmiałą wycieraczką. Oznacza, że czerpiesz swoją siłę z Boga, a nie z samego siebie. Jesteś cicho wtedy, gdy powinieneś być cicho, ale równocześnie postępujesz z odwagą, gdy zajdzie taka potrzeba.

Cichość jest jednym z owoców Ducha, a otrzymasz ją, jeśli będziesz posłusznie wykonywał Bożą wolę. Cichość sprawia, że stajesz się mądry.

Tak właśnie żył Jezus, a jeśli będziemy Go naśladować i tak samo postępować, staniemy się dziedzicami razem z Nim! Cóż za wspaniała obietnica, której możemy oczekiwać!

Tutaj można przeczytać więcej: Łagodność nie jest oznaką słabości

Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości

„Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.” (Ew. Mateusza 5,6)

Ludzie, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, przyznają, że jej potrzebują – wyznają swoją własną biedę i pustkę. Innymi słowy, widzą, że w sytuacjach życia nie mają w sobie sprawiedliwości, by czynić i postępować sprawiedliwie. Mają jednak pragnienie, by w każdej sytuacji czynić i mówić to, co właściwe, tak, jak ich Mistrz to czynił. To stwarza głód i pragnienie – potrzebę sprawiedliwości.

Dopóki odczuwasz głód, to według słów Jezusa, zostaniesz nasycony. Dopóki nie zadowolisz się swoimi własnymi umiejętnościami oraz ludzką siłą, Bóg może napełnić cię swoimi cnotami. „Łaknących nasycił dobrami, a bogaczy odprawił z niczym.” (Ew. Łukasza 1,53)

Ta prawda podkreślana jest w Liście do Filipian 4,19: „A Bóg mój zaspokoi wszelką potrzebę waszą według bogactwa swego w chwale, w Chrystusie Jezusie.” To są wspaniałe słowa dla każdego, kto tęskni za tym, co dobre, czyste i doskonałe – dla tych, którzy tego pragną i tego łakną. Wszelka ich potrzeba zostanie zaspokojona! Nie tylko trochę, ale obficie, według Bożego bogactwa!

Tutaj można przeczytać więcej: Możesz prowadzić życie, które obfituje!

Błogosławieni miłosierni

„Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.” (Ew. Mateusza 5,7)

Jako niezasłużeni odbiorcy Bożego miłosierdzia, nic innego nie jest odpowiednie, jak tylko to, byśmy sami okazali bezgraniczne miłosierdzie i współczucie innym ludziom. Mamy przykazanie, by być miłosierni tak, jak Bóg jest miłosierny! Naszym największym przykładem jest sam Jezus, który przyjął ludzką naturę i ofiarował swoje życie, by otworzyć nam drogę do wiecznego zbawienia.

Czy jesteś miłosierny względem innych? Czy jesteś nieskory do osądzania, a szybki do miłości? Czy modlisz się o innych, zamiast ich potępiać? Czy przebaczasz siedemdziesiąt siedem razy, jak Jezus nas uczy? Czy potrafisz otworzyć swoje serce dla innych, zarówno dla przyjaciół, jak i obcych i uczysz się miłować ich bezinteresownie tak, jak ty sam zostałeś umiłowany?

Jeśli wiernie przezwyciężysz wszystko, co jest przeciwne miłosierdziu – podejrzenia, osądzanie, twardość, potępienie, złośliwość, itd. – wtedy zyskasz miłosierdzie jako wewnętrzny owoc Ducha. Stanie się on częścią twojej natury i sam w sobie sprawi, że będziesz błogosławioną osobą.

„Bądźcie miłosierni, jak miłosierny jest Ojciec wasz. I nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni, i nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni, odpuszczajcie, a dostąpicie odpuszczenia. Dawajcie, a będzie wam dane; miarę dobrą, natłoczoną, potrzęsioną i przepełnioną dadzą w zanadrze wasze; albowiem jakim sądem sądzicie, takim was osądzą, i jaką miarą mierzycie, taką i wam odmierzą.”  (Ew. Łukasza 6,36-38)

Tutaj można przeczytać więcej: 36 wersetów na temat miłosierdzia, łaski i współczcucia

Błogosławieni czystego serca

„Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.” (Ew. Mateusza 5,8)

Twoje serce staje się czyste, gdy zewleczesz z siebie starego człowieka i przyoblekasz nowego. Jest to dzieło chwili, gdy pokutujesz i oddajesz swoje serce Jezusowi. Od tego momentu nie walczysz o to, by stać się czystym, ale walczysz o to, by zachować swoje serce w czystości.

Jedną rzeczą jest widzieć zewnętrzną niemoralność i zepsucie dzisiejszego świata oraz zachować się od tego czystym. Jednak zachować czyste serce to coś o wiele więcej. Musisz zachować się czystym od uczynków ciała. Zazdrość, samolubstwo, nienawiść, gorycz, chciwość, duma, itd. również zanieczyszczają serce. Właśnie z tymi grzechami walczymy w miarę, jak Bóg nam je objawia w naszej własnej naturze. Być kuszonym do tego, jak również nieświadome i niezamierzone objawienie się tych grzechów w myślach czy słowach, nie zanieczyszczają serca. Dzieje się tak wtedy, gdy świadomie wybierasz, by poddać się pokusie i nie chcesz oczyścić siebie z grzechów, które plamią twoje serce.

Grzech i nieczystość stoją między tobą, a twoją zdolnością, by widzieć Boga. Jeśli istnieje jakiś świadomy grzech, lub nieczystość, które się ciebie trzymają i których nie chcesz przezwyciężyć, wtedy nie widzisz Boga. Ale jeśli wszelka nieczystość, wszystkie twoje własne chęci i pożądliwości zostaną przezwyciężone w chwili, gdy otrzymasz na nie światło, wtedy ujrzysz Boga.

Z czystym, wdzięcznym sercem widzisz Boga we wszystkim. Widzisz Go w próbach, widzisz Go w błogosławieństwach, widzisz  w codziennych, małych detalach, a też w ważnych sytuacjach życia. To jest naprawdę błogosławione! A pewnego dnia staniesz przed Nim z czystym sercem i z czystym sumieniem i ujrzysz Go takim, jakim jest! (I List Jana 3,2)

Tutaj można przeczytać więcej: Czym jest serce?

Błogosławieni pokój czyniący

„Błogosławieni pokój czyniący, albowiem oni synami Bożymi będą nazwani.” (Ew. Mateusza 5,9)

Warunkiem wstępnym do czynienia pokoju jest pokora. Nie uważasz, że jesteś wielki w swoich własnych oczach. Nie masz żądań względem innych. Nie jesteś zarozumiały, dlatego nie sprawiasz innym żadnych trudności. Nie masz potrzeby, by bronić swojej pozycji, czy opinii, więc nie kłócisz się z innymi. Jesteś chętny, by się dopasować i zmienić, więc dobrze się z tobą przebywa. Nie uważasz, że twoja własna wola jest czymś, co warto zachować.

„Jeśli można, o ile to od was zależy, ze wszystkimi ludźmi pokój miejcie.” (List do Rzymian 12,18)

Jedyne, z czym nie powinieneś próbować zawrzeć pokoju, to grzech. Jednak nawet wtedy twoja walka nie jest z ludźmi, lecz z mocami i zwierzchnościami tego świata ciemności. Pokój można znaleźć jedynie wtedy, gdy przezwyciężysz grzech. Poddawanie się chęciom i pożądliwościom ciała nie prowadzi do pokoju. Zazdrość, arogancja, podejrzenia względem innych, obrażanie się, samolubne ambicje, dogadzanie samemu sobie, plotkowanie, itd. prowadzi do niepokoju w twoim życiu, jak również w życiu tych, którzy są wokół ciebie. Natomiast przezwyciężenie tych chęci i złych skłonności prowadzi do pokoju od wymagań ciała. Owoc Ducha, który rośnie tam, gdzie chęci ciała zostały przezwyciężone, jest pełen pokoju. Kiedy te owoce rosną w tobie, będziesz rozsiewał wokół siebie pokój, jak rzeka.

W Ks. Izajasza 6,9 Jezus został nazwany Księciem Pokoju, a ludzie, którzy nauczyli się czynić pokój, są godni, by nazwać ich synami Bożymi, razem z Nim.

Tutaj można przeczytać więcej: Zawsze pokój!

Błogosławieni, którzy są prześladowani z powodu sprawiedliwości

„Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie z powodu sprawiedliwości, albowiem ich jest Królestwo Niebios. Błogosławieni jesteście, gdy wam złorzeczyć i prześladować was będą i kłamliwie mówić na was wszelkie zło ze względu na mnie! Radujcie i weselcie się, albowiem zapłata wasza obfita jest w niebie; tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami.” (Ew. Mateusza 5,10-12)

Jeśli wytrwasz w czynieniu sprawiedliwości, bez cofnięcia się nawet o milimetr i będziesz wierny Chrystusowi we wszystkim, staniesz się wielce błogosławiony. Nie powinno mieć znaczenia to, co ludzie mówią lub czynią względem ciebie. Zwłaszcza w tym coraz bardziej bezbożnym świecie, ci, którzy czynią i praktykują sprawiedliwość i nie poddają się ani trochę duchom tego czasu, mogą być wyśmiewani, prześladowani i fałszywie oskarżani z powodu swojej wiary. Czynić ponad wszystko sprawiedliwość według Słowa Bożego, niezależnie od konsekwencji, jest nastawieniem wszystkich prawdziwych uczniów. Bez względu na to, co się dzieje z tobą tutaj na ziemi, Królestwo Niebios jest twoje. Bóg obficie wynagrodzi wszystko, a zwłaszcza twoją wierność.